Jak się przygotować do POBYTU z dzieckiem W SZPITALU?

Każde dziecko choruje, a czasami konieczne jest leczenie w szpitalu. Jak się przygotować do pobytu z dzieckiem w szpitalu? Co trzeba ze sobą zabrać? Jakie prawa mają najmniejsi pacjenci?

Spis treści

1. Warto sprawdzić, za co zapłacisz w szpitalu
2. Przygotowanie do pobytu dziecka w szpitalu - wstępne rozpoznanie
3. Przygotowanie do pobytu dziecka w szpitalu - pakowanie torby podróżnej
4. Dziecko w szpitalu - jakie dokumenty zabrać?
5. Jak umilić dziecku pobyt w szpitalu
6. Dobra współpraca między rodzicem a lekarzem może skrócić pobyt w szpitalu
7. Co po pobycie w szpitalu?

Jeszcze kilkanaście lat temu mało kto przejmował się prawami małego pacjenta. Z reguły już na izbie przyjęć dziecko odbierano rodzicom. Od tej chwili pozostawało ono pod opieką pielęgniarek i lekarzy, a najbliżsi mogli je odwiedzać w ściśle określonym czasie. Na szczęście wiele się zmieniło w tej kwestii. Szpitale są bardziej przyjazne, w wielu rodzice mogą przebywać ze swoimi chorymi pociechami przez całą dobę. Opiekun ma swoje łóżko obok łóżeczka malucha lub w przyszpitalnym hotelu. Jeśli dzieje się inaczej, przeważnie wynika to z ograniczonych możliwości lokalowych i sanitarnych szpitala. Na każdym jednak oddziale dziecięcym rodzice mogą odwiedzać swe pociechy nie tylko w czasie ustalonych godzin. Lekarze chętniej wdrażają rodziców w proces leczenia i nie uciekają od ich pytań. Mały pacjent stał się pełnoprawnym pacjentem.Organizowane są też akcje takie jak „Szpital z sercem”, dzięki którym na oddziałach dziecięcych polepszają się warunki bytowe, a atmosfera staje się bardziej przyjazna.

Warto sprawdzić, za co zapłacisz w szpitalu

Jeśli masz możliwość całodobowej opieki – i się na nią zdecydujesz – twój pobyt w szpitalu jest płatny. Korzystasz przecież z łóżka, pościeli, światła, łazienki. Dodatkowo też zapłacisz za posiłki, gdy wybierzesz opcję z wyżywieniem (szpital nie zapewnia ci obiadu, bo to przecież nie ty jesteś pacjentem). Stawkę ustala dyrekcja każdej placówki, z reguły wynosi to kilkanaście złotych za nocleg i kilka za posiłek. Jak konkretnie wygląda ta sprawa w szpitalu, do którego się wybieracie, warto sprawdzić telefonicznie lub na stronie internetowej szpitala.

Przygotowanie do pobytu dziecka w szpitalu - wstępne rozpoznanie

Ze względu na odległe terminy badań i operacji, zwykle czeka się na pobyt w szpitalu, więc warto się do niego jak najlepiej przygotować. Oczywiście, nie dotyczy to sytuacji nagłych, gdy zagrożone jest życie lub zdrowie, i trzeba jechać natychmiast. Jeśli jednak masz czas na przygotowania, zbierz jak najwięcej informacji o danym oddziale, np. dzwoniąc do dyżurki pielęgniarek lub do biura administracji. Pomocne mogą być też sugestie znajomych mam, które pobyt mają za sobą. Jednak pytaj je raczej o organizację oddziału, rozkład dnia czy ogólnie przyjęte zwyczaje, a nie o osobiste odczucia i kompetencje personelu. W tych kwestiach opinie mogą być bardzo subiektywne.

Przygotowanie do pobytu dziecka w szpitalu - pakowanie torby podróżnej

Oprócz ubrań, kapci, kosmetyków, piżamy dla siebie i dziecka, do torby zapakuj własny kubek, sztućce, papier toaletowy, wodę mineralną, pieluszki, zabawki, dokumenty. Szpital musi zapewnić dziecku w każdym wieku wyżywienie (nie dotyczy to niemowląt karmionych piersią), ale lepiej zabierz mieszankę, do której twój maluch jest przyzwyczajony. Oprócz tego butelki, smoczki, szczotkę do czyszczenia. Jeśli je również inne dania i deserki – weź kilka słoiczków, nie za dużo, bo mogą być kłopoty z przechowywaniem (lepiej, by ktoś z rodziny mógł uzupełnić zapasy). Na miejscu w szpitalu powinno być stanowisko do przygotowania mleka (jeśli nie ma, to pokarm przygotowują pielęgniarki), mikrofalówka, sterylizator, czajnik, lodówka. Nie zapomnij też o swoich małych rozrywkach – zabierz książkę, czasopisma, krzyżówki, podręcznik do nauki języka obcego.

Dziecko w szpitalu - jakie dokumenty zabrać?

Zgłaszając się z dzieckiem do izby przyjęć, musisz mieć ze sobą:

• skierowanie do szpitala (nie jest wymagane w sytuacjach zagrożenia życia);
• dokumentację medyczną choroby (wyniki badań, ewentualnie wypisy szpitalne);
• książeczkę zdrowia dziecka;
• dokument zawierający PESEL dziecka;
• leki, które dziecko przyjmuje w domu (szpital może ich akurat nie mieć);
• swój dowód osobisty bądź inny dokument tożsamości z numerem PESEL;
• dowód ubezpieczenia – część szpitali go wymaga mimo wprowadzenia systemu eWUŚ, potwierdzającego to, czy pacjent jest ubezpieczony.

Jak umilić dziecku pobyt w szpitalu

Choć pobyt w szpitalu nie należy do najmilszych, zrób wszystko, by maluch jak najmniej odczuł zmianę otoczenia i twój niepokój. Postaraj się tak wszystko zorganizować, by pory posiłków czy drzemki zbytnio się nie różniły od domowych. Oczywiście, nie zawsze jest to możliwe, najważniejsze są przecież badania, konsultacje, wizyty lekarzy.Bądź rzecznikiem swego dziecka. Zapamiętaj nazwisko lekarza prowadzącego i codziennie pytaj go o przebieg leczenia. Nie dawaj się zbyć, nawet gdy doktor nie ma najprzyjemniejszego sposobu bycia i tylko mamrocze pod nosem łacińskie nazwy, których nie rozumiesz. Pytaj o wszystko, co cię niepokoi lub o czym chciałabyś wiedzieć. Ale uwaga! Nie bądź przy tym uciążliwa, nie zamęczaj pytaniami przy każdej okazji. Lekarz opiekuje się nie tylko twoją córeczką czy synkiem, ma też inne obowiązki. Bądź przy swoim dziecku, o ile to możliwe, podczas wszystkich zabiegów; dzięki temu poczuje się bezpieczne i będzie spokojniejsze. Szczególnie, gdy zabiegi są bolesne. Sprawdzian odbędzie się już podczas przyjęcia na oddział, kiedy to każdemu pacjentowi pobiera się krew i zakłada wenflon. Zdarza się, że przy tych czynnościach personel nie pozwala mamie pozostać z maluchem, tłumacząc, że dziecko bardziej będzie płakać albo rodzic zemdleje. Nic bardziej mylnego – to ty szybciej ukoisz łzy smyka, odwrócisz jego uwagę czy dodasz odwagi. Musisz jednak wziąć się w garść, powstrzymać swoje emocje i łzy. Tylko w ten sposób pomożesz dziecku przetrwać trudne chwile.Pamiętaj, że według polskiego prawa, rodzice muszą wyrazić zgodę na badania diagnostyczne i operacje dziecka aż do ukończenia przez nie 16 lat.

Dobra współpraca między rodzicem a lekarzem może skrócić pobyt w szpitalu

W interesie lekarzy, twoim i dziecka jest, by malec jak najszybciej wyzdrowiał, doszedł do formy i został wypisany do domu. Dlatego ściśle przestrzegaj zaleceń medycznych i współpracuj z personelem szpitala. Staraj się nie stwarzać sytuacji, w których dzieci mogłyby się wzajemnie zarażać. Lepiej pozwolić malcowi pobawić się z dzieckiem z sąsiedniego łóżeczka, niż zaprowadzać go na świetlicę pełną maluchów w różnym wieku.Pamiętaj też, że ty jako matka masz w szpitalu nie tylko prawa, ale również obowiązki. Przestrzegaj więc regulaminu oddziału i zaleceń osób tam pracujących. Zawsze sprzątaj po sobie i swoim dziecku, nie zachowuj się hałaśliwie.

Co po pobycie w szpitalu?

Nawet najmniejsze dziecko odczuwa stres, niepokój, lęk. A pobyt w szpitalu niewątpliwie może się przyczynić do ich powstania. Obce otoczenie, zabiegi, białe fartuchy – zapewne będą dziecku kojarzyć się z niemiłymi doznaniami. Zrób więc wszystko, by nie pogłębiać tych negatywnych odczuć.Po pierwsze: sama panuj nad swoimi emocjami. Nastrój rodziców udziela się dzieciom, dlatego nie wyolbrzymiaj choroby swej pociechy, nie panikuj. Po drugie: nie przypominaj maluchowi, że był w szpitalu, nie każ mu (nawet tak dla zabawy) pokazywać, gdzie pielęgniarka pobierała krew czy gdzie lekarka masowała brzuszek. Po trzecie: jak najszybciej wróćcie oboje do swego stałego rytmu dnia, do pory spacerów, kąpieli. Po czwarte: staraj się nie utrwalać przyzwyczajeń, które maluszek nabył w szpitalu, np. zasypiania przy zapalonym świetle czy jedzenia w łóżku.