Jak powstaje PRZEPUKLINA u NIEMOWLĄT? Objawy i leczenie przepukliny u niemowląt

Jeśli w czasie płaczu pępek niemowlęcia nagle się powiększa albo podczas wysiłku w jego pachwinie pojawia się "balonik", idź z dzieckiem do lekarza. Tak wygląda przepuklina. To częsta dolegliwość noworodków, która czasem wymaga operacji. Jak powstaje przepuklina u niemowląt? Objawy i leczenie przepukliny u niemowląt.

Spis treści

1. Jak powstaje przepuklina u niemowląt?
2. Przepuklina u niemowlaka: rodzaje
3. Przepuklina pępkowa u niemowlaka
4. Przepuklina pachwinowa i mosznowa u niemowlaka

Przepuklina u niemowlaka nie musi to być groźna, ale zawsze dziecko powinien obejrzeć specjalista. W przypadku niemowląt i małych dzieci najczęściej mamy do czynienia z przepuklinami brzusznymi.

Jak powstaje przepuklina u niemowląt?

Dzieci mają jeszcze słabe mięśnie, dlatego w cieńszych miejscach ich powłok brzusznych powstają niekiedy luki. Gdy niemowlę zaczyna płakać, krzyczeć lub z wysiłkiem próbuje się załatwić, mięśnie nie wytrzymują ciśnienia, które pojawia się w brzuszku: jelita zostają rozepchnięte od środka, a napotykając na lukę – wysuwają się przez nią na zewnątrz. Tak powstaje przepuklina.

Przepuklina u niemowlaka: rodzaje

Zazwyczaj takie słabe miejsca znajdują się w okolicy pępka dziecka i to właśnie przepuklina pępkowa jest najczęstszą dolegliwością noworodków i małych dzieci. Zdarza się jednak, że „dziura” pojawia się u niemowlaka w okolicy pachwiny lub – w przypadku chłopców – w mosznie. Mówimy wtedy o przepuklinie pachwinowej i mosznowej.

Przepuklina pępkowa u niemowlaka

To popularna i najmniej niebezpieczna odmiana przepukliny. Przez pierścień pępkowy podczas wysiłku uwypuklają się jelita, które bardzo łatwo odprowadzić, czyli „schować” z powrotem do brzuszka. Przepuklinę pępkową mają często wcześniaki oraz dzieci, które często płaczą, np. cierpią na kolkę, zaparcia.

Jeśli zauważysz charakterystyczny „balonik” w okolicy pępka twojego malca (może mieć wielkość orzecha włoskiego lub mandarynki), nie martw się – przepuklina pępkowa nie jest niebezpieczna, gdyż nie zagraża życiu dziecka. Koniecznie udaj się jednak do lekarza, by potwierdził diagnozę i nauczył cię, jak prawidłowo postępować z malcem, który ma przepuklinę. Uciskanie uwypuklenia, np. ubrankiem czy pieluszką, nie jest dla dziecka bolesne, podobnie jak sama dolegliwość.

Jeśli pediatra stwierdzi, że przepuklina jest niewielka, zaleci częste kładzenie malca na brzuszku – taka pozycja wzmacnia mięśnie, poza tym jelita są w naturalny sposób uciskane i nie mogą wydostać się na zewnątrz. Powie też, by w miarę możliwości ograniczyć płacz dziecka: małego marudę trzeba często karmić, by nie oznajmiał głodu krzykiem. Warto zwrócić uwagę na swoją (jeśli karmisz piersią) i jego dietę, by wyeliminować kolki i zaparcia.

Jeżeli lekarz stwierdzi, że przepuklina jest dość duża, zleci być może zaklejanie jej plastrem przytrzymującym mięśnie – taki zabieg wykonuje lekarz lub pielęgniarka. Plaster nakleja się na pępek po wcześniejszym odprowadzeniu przepukliny i pozostawia go na 2 tygodnie (plastry można moczyć w czasie kąpieli). Po tym czasie nakleja się nowy; cała kuracja trwa od jednego do kilku miesięcy.

Coraz częściej pediatrzy odchodzą jednak od tego sposobu leczenia przepukliny ze względu na słabą skuteczność oraz odczyny alergiczne, które pojawiają się u wielu maluchów w miejscu, gdzie skóra styka się z klejem. Jest jednak nadal wielu zwolenników plastrów, dlatego jeśli masz dylemat – naklejać czy nie – udaj się do lekarza, do którego masz duże zaufanie i zdaj się na jego opinię.

Przepuklina pępkowa mija samoistnie, gdy mięśnie malca wzmocnią się. W rzadkich przypadkach, gdy tak się nie dzieje, chirurg decyduje się na jej zoperowanie. Zabieg ten polega na zszyciu otworu w powłokach brzusznych i wykonywany jest w 6.–7. roku życia. Dolegliwość ta nie jest dziedziczna – jeśli twój malec ma przepuklinę, nie oznacza to, że kolejne dzieci też będą na nią chorowały.

Przepuklina pachwinowa i mosznowa u niemowlaka

Jeśli przepuklina pojawia się w pachwinie malca (z jednej lub z obu stron) lub w mosznie (u chłopców) oznacza to, że dziecko czeka zabieg chirurgiczny. W przeciwieństwie do pępkowej, przepuklina pachwinowa i mosznowa nie cofa się sama, dlatego trzeba ją usunąć operacyjnie. Najlepiej, zanim malec skończy roczek. Zabieg nie jest niebezpieczny, dziecko pozostaje w szpitalu 2–3 dni.

Zanim jednak nadejdzie termin operacji, lekarz pokaże ci, jak odprowadzać przepuklinę (będziesz to robiła w domu za każdym razem, gdy pojawi się „balonik”). Najlepiej odprowadzać ją w czasie kąpieli lub snu maluszka, gdy mięśnie dziecka są rozluźnione – delikatnie ucisnąć palcem wypukłość, wpychając ją do środka.

Nauka chowania przepukliny jest niezwykle istotna, może się bowiem zdarzyć, że wypchniętych jelit nie da się odprowadzić i dojdzie do ich uwięźnięcia (matka musi wiedzieć, czy rzeczywiście tak jest). Uwięźnięcie grozi niedokrwieniem fragmentu narządów i ich martwicą. Pierwszym objawem takiej sytuacji jest zasinienie uwypuklonego miejsca, dlatego, gdy tylko stwierdzisz, że przepukliny nie da się odprowadzić, jedź z malcem natychmiast do szpitala.