Intymne problemy małych chłopców: WODNIAK JĄDRA, wnętrostwo, wędrujace jądro, spodziectwo, stan zapalny

Chłopięce narządy płciowe nie zawsze tuż po urodzeniu funkcjonują prawidłowo. Zazwyczaj najlepszym lekarstwem na wodniaka jądra, wnętrostwo, stulejkę, wędrujące jądro czy spodziectwo jest czas, jednak zdarza się, że niezbędna będzie pomoc chirurga.

Gdy rodzice dowiadują się, że coś dzieje się z intymnymi narządami chłopca, od razu wpadają w przerażenie. Na szczęście, zwykle całkiem niepotrzebnie. Dlatego zanim zaczniesz się niepokoić, sprawdź, kiedy trzeba gnać do lekarza, a kiedy wystarczy po prostu przeczekać sprawę.

Wodny nadbagaż, czyli wodniak jądra

W czasie życia płodowego jądra przemieszczają się z brzucha do moszny (czyli woreczka skórnego, który utrzymuje je na zewnątrz ciała). Tor ich wędrówki nie zawsze zamyka się w odpowiednim czasie. Wtedy do moszny oprócz jąder przedostaje się płyn z jamy brzusznej. Moszna jest powiększona, sprawia wrażenie obrzękniętej. Możesz sama przekonać się, czy jest w niej płyn. Zaświeć latarką od spodu: światło powinno prześwitywać. Pomimo groźnie brzmiącej nazwy, wodniak jądra nie stanowi zwykle problemu. Rodzi się z nim co dwudziesty chłopiec.

Radzimy: Lekarz powinien kontrolować wielkość wodniaka podczas każdej wizyty w przychodni. Nie wolno go uciskać, nakłuwać, niczym smarować ani zakładać ciasno pieluszki lub majtek, by wypchnąć płyn z moszny. Wodniak stopniowo sam się zmniejszy. Jeśli nie zniknie do 2.–3. roku życia lub pojawi się dopiero w tym czasie, potrzebna będzie operacja, aby nie dopuścić do uszkodzenia jądra. Zdarza się to jednak sporadycznie.

Czytaj też: Moszna - budowa, funkcje, choroby

Nie do pary, czyli wnętrostwo

Każdy chłopiec powinien mieć dwa jądra w mosznie. Jednak średnio u co trzydziestego donoszonego malca i co piątego wcześniaka jądra zatrzymują się w drodze z brzucha. Taki stan nazywa się wnętrostwem. Podczas wizyty w poradni lekarz powinien zawsze badać obecność jąder w mosznie, ponieważ w jamie brzusznej mają zbyt ciepło (dlatego natura umieściła je na zewnątrz ciała). Sprawa może dotyczyć jednego lub obu jąder. USG brzucha pomaga zlokalizować „zagubione” jądro i ewentualne przeszkody na drodze jego wędrówki. Radzimy: Bez paniki. Trzeba czekać. Większość problemów sama się rozwiązuje i jądra stopniowo schodzą do moszny. Ważne, aby nastąpiło to najpóźniej do drugiego roku życia chłopca. Dłuższe niż dwuletnie przebywanie jądra poza moszną może prowadzić do jego zaniku, a w przyszłości braku plemników. Zagrożone może być wówczas nawet jądro, które prawidłowo ulokowało się w mosznie. Jeśli w drugim roku życia jądro wciąż nie schodzi do moszny, trzeba zgłosić się do lekarza. Jeżeli leczenie hormonalne nie przyniesie rezultatu (a w większości przypadków jest bardzo skuteczne i nie pozostawia w organizmie małego mężczyzny negatywnych śladów) prawdopodobnie konieczny będzie zabieg chirurgiczny.

Za wąski napletek, czyli stulejka

Wielu rodziców uznaje za stulejkę stan, który wcale nią nie jest! Nie można mówić o stulejce, gdy napletek jest przyklejony, ale widoczne jest ujście cewki moczowej, a dziecko nie ma żadnych dolegliwości. Stulejka to tak wąski napletek, że w ogóle nie widać ujścia cewki moczowej. Podczas siusiania odpływ moczu bywa utrudniony, dlatego napletek nadyma się jak balonik. Pod napletkiem gromadzą się wtedy resztki moczu, w których – w cieple pieluszki – szybko mnożą się zarazki, wywołując zapalenie.  Radzimy: Niezbędna jest porada chirurga, zwłaszcza jeśli dochodzi do stanów zapalnych cewki moczowej. Lekarz zdecyduje o leczeniu: poszerzeniu otworu napletka lub jego częściowym wycięciu.

Jest czy nie, czyli wędrujące jądro

Zdarza się, że jądro (lub jądra) zachowuje się trochę niesfornie i raz jest w mosznie, a raz go nie ma. Przyczyną takich wędrówek jest zwykle nadmiernie rozwinięty mięsień dźwigający jądro. Kurczy się on w chłodzie, a rozluźnia w cieple, dlatego jąderko zwykle jest w mosznie w czasie kąpieli dziecka, a znika, gdy chłopcu jest chłodno.  Radzimy: Wędrujące jądro nie wymaga leczenia. Jeśli jednak częściej go nie ma, niż jest w mosznie, warto skonsultować się z chirurgiem. Prawdopodobnie jądro przestanie wędrować bez leczenia, ale decyzja należy do specjalisty.

Czerwony siusiak, czyli zapalenie

Zaczerwienienie, obrzęk końcówki penisa i płacz dziecka podczas siusiania świadczy o stanie zapalnym. Warto pomyśleć, co mogło wywołać zapalenie. Powodem może być zbyt rzadka zmiana pieluszek, niewłaściwa toaleta (przecieranie pupy po kupce tylko wilgotnymi chu-steczkami), podrażnienie przez mydło.  Radzimy: Najlepiej pokazać malca lekarzowi. Pediatra obejrzy siusiaka i zdecyduje, czy potrzebne jest badanie moczu, miejscowy antybiotyk lub inne leki. Zanim wybierzesz się do lekarza, możesz zastosować okłady z rywanolu. Przed przyłożeniem okładu do siusiaka nalej rywanol do kieliszka, a ten wstaw do kubeczka z ciepłą wodą – dzięki temu rywanol się ogrzeje i okład nie będzie dla dziecka nieprzyjemny.

Siusianie inaczej, czyli błąd natury

Jeśli ujście cewki moczowej jest nie na czubku penisa, a na jego grzbiecie, to stan taki nazywa się wierzchniactwem (siusiak jest zwykle mały i przegięty ku górze). Z kolei spodziectwo występuje wtedy, gdy cewka jest po brzusznej stronie prącia. Radzimy: Nie odmawiaj operacji, jeśli lekarz cię do niej namawia. To jedyna metoda leczenia wierzchniactwa. Jej celem jest uzyskanie trzymania moczu i rekonstrukcja cewki moczowej oraz siusiaka.

miesięcznik "M jak mama"