Córka ( 2lata i 3 m-ce) budzi się w nocy i nie śpi [Porada eksperta]

Od dłuższego czasu nasza córka, która skończyła 2 lata i 3 miesiące budzi się ok 2 w nocy i nie śpi do 4-5 nad ranem. Gdy się wybudza i ziewa to sygnał że tak szybko znowu nie uśnie. W tym czasie śpiewa sobie, bawi się swą przytulanką i płacze gdy nakłaniamy ją do spania. W ciągu dnia również już nie zasypia. Śpi i zasypia w swoim łóżku, nasz wieczorny rytuał: kolacja, kąpiel, czytanie wierszyków. Siedzę w pokoju obok łóżka córki aż nie zaśnie z reguły zasypia ok 20- 20.30. Budzi się rano ok 8.00. Za dnia po takim nocnym maratonie z reguły nie jest marudna, tylko żywa, wesoła, ruchliwa.

Zaburzenia snu u dzieci zwykle wynikają z niezaspokojonych potrzeb psychicznych, albo zaburzeń nerwowych. Skoro Twoja mała nie jest nadpobudliwa, nie obserwujesz u niej w ciągu dnia oznak niepokoju, lęków czy nerwowości, jest zdrowym, żywym, pogodnym dzieckiem, nie ma powodów do obaw. Zauważ, że mimo specyficznego rytmu snu dziecko śpi w ciągu doby około 10 godzin. Możesz więc także wykluczyć unikalny, niedawno odkryty gen krótkiego snu. Widać, że córeczka ma dużo siły i odpoczynek z kilkugodzinną przerwą nie wpływa na obniżenie jej samopoczucia. By dziecko nauczyło się spać w porze do tego przeznaczonej spróbujcie „przetrzymać je” wieczorem i kłaść przynajmniej o godzinę później, gdy będzie bardziej zmęczone. Rozumiem, że kiedy się budzi w nocy, nie wszczyna awantur, tylko poświęca czas swoistej zabawie. Spróbujcie nie reagować. Są dzieci, którym szkoda czasu na sen, gdyż wtedy nikt nimi się nie zajmuje. Brak towarzystwa rodziców podczas czuwania zmniejsza jego atrakcyjność. Jeśli córeczka np. budzi Was śpiewem, powiedz co najwyżej: „cicho-sza, teraz śpimy!”. Nie ma potrzeby, byś czuwała do 5. rano, czekając aż córeczka zaśnie. Przecież w łóżeczku jest bezpieczna. (Gdyby zaczęła wychodzić z łóżka, należy jej tego kategorycznie zabronić). Pamiętaj, że nawet bardzo małe dziecko musi uczyć się żyć w rodzinnej społeczności. Naśladownictwo zachowań jest podstawą poznawania i dostosowywania się do świata zewnętrznego. Dziecko jest z natury egoistyczne, jednak proces uspołecznienia rozpoczyna się bardzo wcześnie. Dlatego wpajanie zasady „teraz wszyscy śpią” jest bardzo ważne. Na pocieszenie dodam, że większość zdrowych dzieci „wyrasta” z nocnych przebudzeń. Życzę cierpliwości i więcej szacunku dla własnych sił.