Położenie dziecka w brzuchu. Nietypowe ułożenie dziecka do porodu: przyczyny

Nietypowe ułożenie dziecka do porodu zdarza się bardzo rzadko. Zwykle około 32. tygodnia ciąży dziecko przyjmuje w macicy tzw. pozycję wyjściową, w której będzie się rodziło. Najlepsze jest położenie podłużne główkowe. Jednak czasem dziecko przyjmuje nietypowe ułożenie do porodu, które wymusza rozwiązanie ciąży przez cesarskie cięcie. Dlaczego tak się dzieje?

Nietypowe ułożenie płodu może mieć różne przyczyny. Najczęstszą przyczyną nieprawidłowych położeń płodu jest nieprawidłowa budowa miednicy kostnej przyszłej mamy. Gdy miednica zbudowana jest niestandardowo (np. kiedy jest zbyt mała albo za długa i zbyt wąska), dziecko nie ma miejsca, aby ułożyć się w normalny sposób – to najczęstsza przyczyna ułożeń poprzecznych i skośnych.

Nietypowe ułożenie dziecka do porodu: przyczyny

• poród przedwczesny (gdy rodzi się dziecko, które nie zdążyło jeszcze zmienić pozycji na główkową)
• nieprawidłowa budowa macicy (np. przegroda macicy, macica dwurożna)
• wielowodzie – zwiększa ruchomość dziecka
• małowodzie – ogranicza ruchomość dziecka
• wiotkie ściany macicy i powłok brzusznych – jako konsekwencja licznych porodów (mogą wystąpić u kobiet, które rodziły więcej niż trzy razy)
• wady wrodzone dziecka (np. wodogłowie)
• łożysko przodujące
• zbyt krótka pępowina
• występowanie w macicy guzów, mięśniaków
• ciąża bliźniacza

Jak ułożone są bliźnięta?

W przypadku ciąży bliźniaczej położenia dzieci mogą być różne – wariantów jest bardzo wiele. Poród drogami natury możliwy jest tylko w dwóch sytuacjach - gdy oba maluszki są ułożone główkowo lub gdy pierwszy jest ułożony główkowo, a drugi pośladkowo. Każde inne położenie stanowi wskazanie do cięcia cesarskiego.

Zewnętrzny obrót dziecka na główkę

Gdy dziecko jest w położeniu miednicowym albo skośnym, aby uniknąć cesarskiego cięcia, lekarz może zaproponować zabieg zewnętrznego obrotu dziecka w macicy. Trwa on kilka minut: położnik ruchami masująco-uciskającymi próbuje przemieścić dziecko do pozycji główką ku dołowi. Zabieg jest wykonywany w szpitalu, gdzie przygotowana jest sala operacyjna – aby w razie rozpoczęcia akcji porodowej można było przeprowadzić cesarskie cięcie. Obrót zewnętrzny najlepiej wykonać po upływie 36.– 37. tygodnia ciąży, na kilka dni przed planowanym terminem porodu. Skuteczność zabiegu wynosi ok. 50 proc. u pierworódek i 60 proc. u wieloródek. Powodzeniu sprzyja większa ilość płynu owodniowego (ale nie wielowodzie!) oraz położenie miednicowe zupełne (takie, w którym obie nóżki są zgięte w biodrach i kolanach, a stópki płodu znajdują się na dole).

Agnieszka Paculanka