Wstrzymane odwiedziny, sianie paniki w mediach. Czy rzeczywiście trzeba się bać bakterii New Delhi
Superbakteria w szpitalach – grzmią nagłówki. Pojawiają się informacje o ograniczeniu odwiedzin w szpitalach i antybiotykooporności tej bakterii. Czym właściwie jest Klebsiella pneumoniae NDM, zwana bakterią New Delhi? Czy rzeczywiście trzeba się jej bać?
Bakteria New Delhi - co to?
Zacznijmy od faktów: Klebsiella pneumoniae NDM to grupa Enterobacteriaceae. NDM to skrót od New Delhi metallo-β-lactamase, co oznacza enzym z grupy metalo-β-laktamaz. To właśnie ten enzym nadaje bakteriom oporność na antybiotyki.
NDM dotychczas identyfikowano w bakteriach Klebsiella pneumoniae i Escherichia coli. Po raz pierwszy odkryto je w New Delhi w Indiach, a dziś są już obecne na całym świecie.
Wskutek globalizacji bakterie i wirusy pokonują coraz szybciej kolejne granice. Nadużywanie antybiotyków w leczeniu szpitalnym i domowym, po ordynowaniu przez lekarzy rodzinnych, sprzyja rozwojowi bakterii antybiotykoopornych.
Klebsiella pneumoniae - u zdrowych osób i w szpitalach
Klebsiella pneumoniae naturalnie wchodzi w skład mikrobioty skóry, jamy ustnej i jelit. Identyfikowana jest, według różnych danych, u około 5 proc. zdrowych osób i około 20 proc. hospitalizowanych. Szacuje się, że klebsiella pneumoniae odpowiada za niespełna 10 proc. zakażeń szpitalnych.
U pacjentów zakażonych tą bakterią może (ale nie musi) dojść do rozwoju m.in. zapalenia płuc, zakażeń układu moczowego, przewodu pokarmowego, a nawet kości i stawów. U noworodków może dojść do zapalenia opon mózgowych.
Zakażenie klebsiellą może też niekiedy spowodować sepsę. Zakażenie NDM dotyczy najczęściej pacjentów z osłabioną odpornością, cewnikowanych, leczonych onkologicznie lub przebywających na OIOM-ie.
Jednak w większości przypadków Klebsiella pneumoniae NDM bytują w przewodzie pokarmowym, nie stanowiąc zagrożenia i nie generując objawów chorobowych – dana osoba jest jedynie nosicielem. Nosicielstwo może trwać do 6 miesięcy.
Klebsiella pneumoniae - jak i gdzie można się zakazić
- W zdecydowanej większości przypadków NDM bytują w przewodzie pokarmowym, nie stanowiąc zagrożenia i nie powodując objawów zakażenia, jest to tzw. nosicielstwo przewodu pokarmowego. W niektórych sytuacjach NDM może spowodować zakażenie, np. gdy pacjent poddany jest chemioterapii, gdy jest cewnikowany do pęcherza moczowego lub gdy leczony jest w oddziale intensywnej terapii – czytamy w zaleceniach Sanepidu.
Bakteria przenosi się łatwo – w placówkach medycznych i domach opieki. Ale tak naprawdę – jak wszystkie bakterie – może znajdować się wszędzie: w przedszkolu, szkole, pracy.
Co istotne, nosicielstwa w przewodzie pokarmowym się nie leczy. Do leczenia przystępuje się dopiero po wystąpieniu objawów zakażenia np. dróg moczowych lub zakażeń ran pooperacyjnych.
Klebsiella New Delhi - czy są powody do obaw
Czy zatem, czytając kolejne artykuły, słuchając radia lub oglądając telewizję, należy panikować na wieść o rozprzestrzenianiu się klebsielli New Delhi w szpitalach? Absolutnie nie.
Warto zachować zdrowy rozsądek i higienę, jak mycie rąk i unikanie skupisk ludzi (gdzie mogą znajdować się również inne wirusy i bakterie).
Nie należy nadużywać antybiotyków ani stosować ich na własną rękę, co wiele osób praktykuje, gdy zostają leki po poprzedniej chorobie. To niedopuszczalne zachowanie, które może sprzyjać nabywaniu odporności na leki przez bakterie.
Warto też zadbać o najsłabszych domowników, jak seniorzy, którzy po błahym z pozoru odwodnieniu mogą wymagać hospitalizacji. A jeśli w szpitalu zostaną zakażeni bakterią antybiotykooporną, leczenie może dać gorsze efekty niż w przypadku młodych, zdrowych pacjentów.
Podcasty
Playlisty tematyczne
