Tyle wagi wraca po odstawieniu "leków na odchudzanie". Recepta na efekt jo-jo jest jedna
Leki indukujące szybką utratę wagi, takie jak Ozempic i Wegovy, stały się jednym z najczęściej dyskutowanych tematów na rynku farmaceutycznym. Mimo ich rosnącej popularności niektórzy badacze wyrażają sceptycyzm co do ich długoterminowych korzyści. Badania sugerują, że osoby przerywające cotygodniowe iniekcje zwykle odzyskują dwie trzecie wagi.
Jednakże zgodnie z wynikami randomizowanego badania kontrolowanego, przeprowadzonego przez ekspertów z Uniwersytetu w Kopenhadze w Danii, istnieje rozwiązanie tego problemu. Pacjenci łączący zastrzyki z liraglutydem z nadzorowanym programem ćwiczeń utrzymują swoją utratę wagi znacznie dłużej – nawet rok po zakończeniu przyjmowania leków i zakończeniu nadzorowanego programu ćwiczeń.
Jak utrzymać wagę po odstawieniu Ozempicu?
Liraglutyd różni się od semaglutydu, substancji aktywnej obecnej w Ozempicu i Wegovy. Obydwa leki należą jednak do grupy farmaceutycznej znanej jako agoniści receptora GLP-1 (glukagonopodobny peptyd-1). Działają przez naśladowanie naturalnego hormonu w organizmie, kontrolującego poziom cukru we krwi, i pierwotnie były zaprojektowane do leczenia cukrzycy.
W dzisiejszych czasach badacze wciąż starają się znaleźć najlepszy sposób wykorzystania właściwości tych leków do kontrolowanej utraty wagi. – Mimo że leczenie farmakologiczne otyłości jest skuteczne, osoby przerywające przyjmowanie leków mają trudności z utrzymaniem korzystnych efektów – wyjaśnia Simon Birk Kjær Jensen, ekspert biomedycyny z Uniwersytetu w Kopenhadze.
Badanie kliniczne przeprowadzone w Danii jest pierwszym, które bezpośrednio porównało zmiany masy ciała po ćwiczeniach fizycznych, interwencjach farmakologicznych lub przy połączeniu obu tych metod. W badaniu wzięło udział 109 dorosłych osób z otyłością, które zostały losowo podzielone na cztery grupy.
Jedna grupa przeszła roczny plan odchudzania, który obejmował tylko zastrzyki z liraglutydu. Inna grupa otrzymała liraglutyd i poddano ją umiarkowanym do intensywnych ćwiczeniom pod nadzorem, przez dwie godziny tygodniowo. Trzecia grupa przeszła tylko nadzorowane ćwiczenia, a ostatnia grupa nie podjęła żadnego specyficznego planu odchudzania.
Czy po odstawieniu Ozempicu się tyje?
Rok po zakończeniu badania, naukowcy sprawdzili, jak uczestnicy radzą sobie z zarządzaniem swoją wagą samodzielnie. Ci, którzy przyjmowali liraglutyd, po odstawieniu leku odzyskali około dwie trzecie swojej początkowej utraty wagi. Osoby, które były przypisane tylko do ćwiczeń, w dłuższej perspektywie radziły sobie lepiej.
Wnioski z badania ujawniają, że chociaż liraglutyd może prowadzić do utraty wagi porównywalnej z samymi ćwiczeniami, lek ten nie jest tak skuteczny w utrzymaniu utraty wagi jak samodzielne ćwiczenia.
Rok po zakończeniu leczenia osoby, które rozpoczęły i zakończyły przyjmowanie liraglutydu, przybrały na wadze około 6 kilogramów więcej niż pacjenci, którzy poddawali się nadzorowanemu reżimowi ćwiczeń przez rok. Jedynie uczestnicy, którzy poddali się leczeniu skojarzonemu (czyli przyjmowali lek i uprawiali ćwiczenia), wykazali lepsze wyniki niż osoby z grupy wyłącznie ćwiczącej.
Znacząca liczba pacjentów, którzy łączyli liraglutyd z nadzorowanymi ćwiczeniami, była w stanie utrzymać redukcję wagi rok po zakończeniu leczenia. Średnio ważyli oni o około 5 kilogramów mniej niż uczestnicy z grupy leczonej wyłącznie liraglutydem rok po zakończeniu leczenia. Różnica ta wynikała nie tylko z większej utraty wagi podczas aktywnego leczenia, ale również z mniejszego przyrostu wagi po jego zakończeniu.
Jak nie utyć po odstawieniu Ozempicu?
Trwałe efekty prawdopodobnie są wynikiem przyjęcia przez uczestników zdrowych nawyków ćwiczeniowych i utrzymania tych nawyków nawet bez nadzoru – sugerują badacze. Chociaż leki na receptory GLP-1 mogą wywołać początkową utratę wagi, nie zmieniają one stylu życia uczestnika i mogą wiązać się z szeregiem niepożądanych efektów ubocznych, które mogą faktycznie czynić ćwiczenia mniej atrakcyjnymi.
– Nasze dane jednoznacznie wskazują, że osoby podążające za reżimem ćwiczeń, z leczeniem farmakologicznym otyłości czy bez niego, czuły się mniej zmęczone i bardziej energiczne. Doświadczyły również lepszego zdrowia psychicznego. Po prostu prowadziło to do poprawy jakości życia – mówi badaczka Signe Sørensen Torekov.
– To nie dotyczyło osób, które otrzymywały tylko leczenie farmakologiczne. W rzeczywistości czuły się one bardziej zmęczone i mniej energiczne – dodała.
– Badanie prawie skłania mnie do odradzenia leczenia farmakologicznego bez zwiększenia aktywności fizycznej, szczególnie jeśli nie chcesz zażywać leków przez resztę życia – dodaje Sørensen Torekov.
Potrzebne są dalsze badania na większych grupach, aby dokładniej zbadać, jak leki odchudzające, takie jak liraglutyd, mogą być najskuteczniej wykorzystywane do długoterminowego utrzymania masy ciała.
Pomimo całego szumu wokół tych leków hamujących apetyt, ćwiczenia to recepta, która prawdopodobnie nie zostanie zastąpiona w najbliższym czasie.
Badanie zostało opublikowane w czasopiśmie LANCET eClinicalMedicine.