"Szpital św. Anny": Chłopak wpadł w śpiączkę cukrzycową, wiesz, co należy zrobić?
W najnowszym odcinku "Szpitala św. Anny" Kaśka znajduje nieprzytomnego nastolatka na ulicy. Po szybkim przewiezieniu na oddział okazuje się, że zapadł w śpiączkę cukrzycową, co jest poważnym powikłaniem tej choroby. Zespół medyczny musi działać błyskawicznie, by uratować życie 15-latka.

"Szpital św. Anny" odc. 14: Nastolatek zapadł w śpiączkę cukrzycową
Nowy serial TVN „Szpital św. Anny”, mimo że jest emitowany od niedawna, szybko zyskał grono wiernych widzów. Obserwując historie Zyty, Kaśki, Marty i Kai widzowie mają okazję zdobywać wiedzę na temat medycyny.
Głównym motywem serialu są relacje między sympatycznymi lekarkami i pracownicami medycznymi, które borykają się z codziennymi wyzwaniami, problemami w życiu osobistym i zawodowym oraz emocjonalnymi perypetiami.
Każdy odcinek przedstawia również historie pacjentów, edukując o zagrożeniach zdrowotnych oraz o tym, jak radzić sobie w przypadku choroby. Więcej informacji o fabule znajdziesz na stronie Super Seriale.
W odcinku nr 14 Zosia i Kaja, po długiej rozmowie z prawniczką, dochodzą do decyzji o złożeniu pozwu cywilnego przeciwko Wrońskiemu, szukając sprawiedliwości i odpowiedzialności za jego działania.
W tym czasie na oddział szpitalny trafia 15-letni chłopak, którego Kaśka znalazła nieprzytomnego na ulicy. Okazuje się, że pacjent zapadł w śpiączkę cukrzycową, a po odzyskaniu świadomości twierdzi, że padł ofiarą napaści.
Jak opowiada, był przetrzymywany wbrew swojej woli, a jego pompa insulinowa została skradziona. Gdy w szpitalu pojawia się policja, chłopak nagle znika, budząc kolejne wątpliwości.

Co to jest śpiączka cukrzycowa?
Śpiączka cukrzycowa to poważny stan zagrożenia życia, który może wystąpić u osób z cukrzycą typu 1 lub 2, kiedy poziom glukozy we krwi staje się skrajnie wysoki bądź niski.
Prowadzi do utraty przytomności i wymaga natychmiastowej interwencji medycznej. Zwykle śpiączka cukrzycowa jest wynikiem kwasicy ketonowej lub hipoglikemii, które mogą pojawić się na skutek niewłaściwego zarządzania cukrzycą, nieodpowiedniego leczenia, stresu, chorób współistniejących, nieprzestrzegania zaleceń dietetycznych lub zmian w aktywności fizycznej.
Kwasica ketonowa
Kwasica ketonowa to jedna z najczęstszych przyczyn śpiączki cukrzycowej, zwłaszcza w przypadku cukrzycy typu 1. Występuje, gdy poziom glukozy we krwi jest zbyt wysoki i organizm nie może jej efektywnie wykorzystać z powodu niewystarczającego stężenia insuliny.
W efekcie dochodzi do rozkładu tłuszczów w organizmie i produkcji ciał ketonowych, które w nadmiarze powodują zakwaszenie organizmu. Kwasica ketonowa rozwija się dość szybko i jest stanem zagrażającym życiu, który grozi trwałym uszkodzeniem narządów.
Hipoglikemia
Hipoglikemia to skrajnie niskie stężenie glukozy we krwi, które może doprowadzić do wystąpienia śpiączki cukrzycowej. Stan ten może być spowodowany przyjęciem zbyt dużej dawki insuliny, nieregularnym spożywaniem posiłków lub intensywnym wysiłkiem fizycznym.
W sytuacji, gdy poziom cukru jest zbyt niski, organizm nie jest w stanie prawidłowo funkcjonować. W efekcie dochodzi do utraty przytomności, drgawek, a w skrajnych przypadkach pacjent zapada w śpiączkę cukrzycową.
Polecany artykuł:
Objawy śpiączki cukrzycowej
Objawy śpiączki cukrzycowej mogą różnić się w zależności od przyczyny, która ją wywołuje. Symptomy kwasicy ketonowej to:
- silne pragnienie i suchość w ustach,
- częste oddawanie moczu,
- zmęczenie i osłabienie,
- nudności i wymioty,
- ból brzucha,
- szybkie, płytkie oddychanie,
- zapach acetonu z ust,
- zawroty głowy i splątanie,
- utrata przytomności.
Objawy hipoglikemii:
- drżenie rąk,
- nadmierna potliwość,
- zawroty głowy i oszołomienie,
- silne uczucie głodu,
- zaburzenia koncentracji,
- nerwowość i niepokój,
- utrata przytomności,
- drgawki.
Pierwsza pomoc w przypadku śpiączki cukrzycowej
Śpiączka cukrzycowa jest stanem krytycznym, który wymaga natychmiastowej reakcji. Pierwszym krokiem powinno być wezwanie pomocy medycznej, czas w takim przypadku jest niezwykle ważny, ponieważ im szybciej pacjent otrzyma pomoc, tym większe są szanse na uniknięcie groźnych powikłań.
Najlepiej poprosić o to kogoś ze świadków i niezwłocznie sprawdzić, czy drogi oddechowe pacjenta są drożne. Jeśli chory nie oddycha, kolejnym krokiem jest rozpoczęciem resuscytacji krążeniowo-oddechowej (RKO) do momentu powrotu czynności serca lub przyjazdu karetki.
Jeśli pacjent oddycha, ale jest nieprzytomny, należy ułożyć go w pozycji bezpiecznej. Takie ułożenie ciała zapobiega zadławieniu i zapewnia utrzymanie drożności dróg oddechowych. Warto również regularnie monitorować oddech pacjenta i zwracać uwagę na wszelkie zmiany w jego stanie, aby w razie potrzeby natychmiast podjąć dalsze działania.
Jeśli to możliwe, należy sprawdzić poziom glukozy we krwi pacjenta. Jeśli w rzeczach chorego znajdziemy ampułkę glukagonu, na polecenie dyspozytora karetki pogotowia możemy podać 1-2 mg domięśniowo lub podskórnie, co pomoże podnieść poziom cukru we krwi.
W przypadku hiperglikemii (wysokiego poziomu cukru we krwi) konieczne jest jak najszybsze podanie insuliny, aby obniżyć poziom glukozy. Jednak w obu przypadkach niezbędne jest przekazanie pacjenta pod opiekę medyczną, ponieważ jedynie specjaliści są w stanie ustabilizować stan chorego i zapobiec dalszym komplikacjom.