Szczepionka Shingrix już dostępna w Polsce. Kto powinien ją przyjąć?

Półpasiec to bolesna choroba zakaźna, na którą mogą zachorować głównie osoby dorosłe, a ryzyko jej występowania wzrasta wraz z wiekiem. Jeśli jest nieleczona, może prowadzić do poważnych powikłań. Na polski rynek trafiła szczepionka Shingrix, którą można stosować w profilaktyce półpaśca i neuralgii popółpaścowej. Kto powinien się zaszczepić?

Inaktywowana, rekombinowana szczepionka przeciw półpaścowi i neuralgii popółaścowej o nazwie Shingrix jest dostępna na polskim rynku. Podaje się ją domięśniowo w dwóch dawkach. Gdy zostanie wprowadzona do organizmu, wywołuje silną i trwałą odpowiedź immunologiczną wobec wirusa ospy wietrznej i półpaśca.

Preparat ten przeznaczony jest dla osób dorosłych w wieku 50 lat i starszych, a także dla osób w wieku 18 lat i starszych ze zwiększonym ryzykiem rozwoju tej choroby. Wyprodukowany został przez firmę GSK Commercial.

Jak jest skuteczność szczepionki przeciw półpaścowi?

Zanim szczepionkę Shingrix wprowadzono do użytku, musiała najpierw przejść badania kliniczne fazy III z udziałem ponad 30 tys. osób. Na podstawie wyników przeprowadzono ocenę dotyczącą jej skuteczności, bezpieczeństwa stosowania oraz immunogenności. Według badań preparat ten wykazał skuteczność na poziomie 97 proc. u osób powyżej 50. roku życia oraz na poziomie 91 proc. u osób powyżej 70. roku życia i starszych.

Zgłaszanie działań niepożądanych jest niezbędne do oszacowania bezpieczeństwa farmakoterapii. Niektórzy uczestnicy badań po przyjęciu szczepionki Shingrix zgłaszali skutki uboczne. Byty to najczęściej ból, zaczerwienienie i obrzęk w miejscu podania preparatu. Większość z tych zdarzeń utrzymywała się krótko.

W Polsce szczepionka przeciw półpaścowi jest dostępna na receptę, lecz nie jest objęta refundacją. Można ją kupić w aptekach, punktach szczepień i placówkach medycznych.

Jak objawia się ta choroba zakaźna?

Półpasiec to choroba zakaźna, którą wywołuje wirus Varicella Zoster Virus (VZV), czyli ten sam co ospę wietrzną. Dotyka ona najczęściej osoby powyżej 50 lat, które w dzieciństwie chorowały na ospę wietrzną. W sytuacji, gdy nastąpi znaczny spadek odporności, wirus się reaktywuje i przyczynia się do rozwoju uśpionego półpaśca w zwojach nerwów.

Charakterystycznym objawem tej choroby są wykwity skórne w postaci pęcherzyków, najczęściej po jednej stronie ciała. Objawia się też bólem, pieczeniem w obrębie konkretnego obszaru skóry oraz niekiedy zaburzeniami neurologicznymi.

Leczenie półpaśca o standardowym przebiegu polega przede wszystkim na stosowaniu leków przeciwbólowych i przeciwgorączkowych. Ukierunkowane jest na łagodzenie dolegliwości związanych z wysypką oraz na przyspieszenie gojenia się swędzących i piekących zmian skórnych. W większości przypadków nie jest wymagana hospitalizacja.

Półpasiec może prowadzić do wielu powikłań. Jednym z nich jest neuralgia popółpaściowa (PHN) określana jako dolegliwości bólowe w miejscu występowania wysypki. Stwierdzana jest, gdy ból – opisywany jako parzący, kłujący, pulsujący, piekący - utrzymuje się powyżej 3 miesięcy od pojawienia się typowej wysypki. W niektórych przypadkach PHN ból może ustąpić po miesiącach, a nawet latach jego trwania.

Anna Tłustochowicz