Stowarzyszenie Fizjoterapia Polska: zmiana ustawy godzi w pacjenta

Zarząd Stowarzyszenia Fizjoterapia Polska uważa, że uchwalenie projektu poselskiego "Ustawy o zmianie ustawy o zawodzie fizjoterapeuty” wyrządzi poważne szkody społeczne - wydłuży jeszcze bardziej czas oczekiwania na fizjoterapię, opóźni wprowadzenie nowoczesnych form fizjoterapii i standardów leczenia, będzie też zagrożeniem dla zdrowia i życia pacjentów w Polsce.

Oto pełny tekst oświadczenia Stowarzyszenia Fizjoterapia Polska w sprawie poselskiej inicjatywy ustawodawczej o zmianie ustawy o zawodzie fizjoterapeuty z dnia 9.02.2016 roku.

Odnosząc się do poselskiej inicjatywy ustawodawczej z dnia 09.02.2016 "o zmianie ustawy o zawodzie fizjoterapeuty" oświadczamy:

Wprowadzenie powyższej ustawy jest bezzasadne z wielu powodów i może być traktowane jedynie jako przejaw wątpliwej próby zabezpieczenia interesów bardzo wąskiej grupy środowiska medycznego, które zażarcie broni swoich przywilejów nie zważając na rzeczywisty interes społeczeństwa polskiego rozumiany jako bezpieczeństwo pacjentów, szybkość dostępu do usług leczniczych i oszczędności Skarbu Państwa.

Uważamy za niedopuszczalne i niezgodne z oczekiwaniami społecznymi odraczanie wprowadzenia i zmienianie Ustawy o zawodzie fizjoterapeuty. Uchwalenie wnioskowanego projektu poselskiego "Ustawy o zmianie ustawy o zawodzie fizjoterapeuty" wyrządzi poważne i wymierne szkody społeczne w postaci wydłużenia czasu oczekiwania na fizjoterapię, opóźnienia wprowadzenia nowoczesnych form fizjoterapii i standardów leczenia, wzrostu kosztów leczenia, zagrożenia dla zdrowia i życia pacjentów w Polsce i może przyczynić się do spadku zaufania do władzy ustawodawczej. W Polsce potrzebne są zmiany ze względu na krytyczny stan opieki zdrowotnej i pogarszający się stan sprawności fizycznej Polaków. Badania prowadzone z udziałem państw europejskich wykazują, że Polska zajmuje jedno z ostatnich miejsc w Europie ze względu na stan zdrowia i aktywności i zadowolenia osób starszych, a liczba tych osób rośnie.

Prezydent Rzeczpospolitej Polskiej Pan Andrzej Duda podpisał Ustawę o Zawodzie Fizjoterapeuty po szerokich konsultacjach społecznych i długich analizach prawnych wykonanych przez Kancelarię Prezydenta. Ustawa, która ma wejść w życie w dniu 31 maja 2016 jest dokumentem kompletnym, przemyślanym, tworzonym przez środowisko fizjoterapeutów i Ministerstwo Zdrowia od 28 lat. Jest w związku z tym aktem prawnym wychodzącym naprzeciw wszystkim oczekiwaniom a przede wszystkim oczekiwaniom chorych i niepełnosprawnych Polaków. Nie należy go zmieniać i opóźniać wejścia w życie.

Uzasadnienie szczegółowe

Odnosząc się do uzasadnienia nowego projektu ustawy oświadczamy:

1. Całkowitą nieprawdą jest jakoby obecna Ustawa o Zawodzie Fizjoterapeuty stała w zasadniczej sprzeczności z większością regulacji prawnych. Projekt tej ustawy był napisany przez doświadczonych prawników legislacyjnych, konsultowany przez Biuro Prawne Sejmu (BAS) po złożeniu do Sejmu, korygowany i zmieniany przez Biuro Prawne Ministerstwa Zdrowia, konsultowany i korygowany w czasie wszystkich prac Podkomisji Zdrowia Sejmu przez BAS, w czasie Komisji Zdrowia Sejmu przez BAS, Konsultowany przez Biuro Prawne Senatu RP i Biuro Prawne Kancelarii Prezydenta RP. Niezależnie, dwukrotnie Biuro Prawne Ministerstwa Spraw Zagranicznych oceniło pozytywnie zgodność projektu z Prawem Unii Europejskiej. Pozytywną opinię wyraziło także Biuro Prawne Ministerstwa Nauki.
2. Nie jest prawdą jakoby nadanie fizjoterapeutom uprawnień do kwalifikacji chorych do zabiegów fizjoterapii bez wstępnej diagnostyki lekarskiej zagrażało pacjentom. W Polsce, w ramach usług komercyjnych, obywatele polscy zgłaszają się do fizjoterapeutów bez rozpoznania i skierowania lekarskiego od połowy lat sześćdziesiątych ubiegłego wieku, czyli od pięćdziesięciu lat. Ustawa wchodząca w życie 31 maja 2016 jedynie sankcjonuje stan obecny i zabezpiecza pacjenta poprzez wzmożenie kontroli nad działalnością fizjoterapeutów, zmuszeniem do ubezpieczania się, obwarowaniem kodeksem etycznym i wymuszeniem prowadzenia dokumentacji fizjoterapeutycznej. Ograniczenie dostępu do fizjoterapeutów w systemie usług prywatnych będzie równoznaczne z ograniczeniem praw pacjentów w Polsce i zmuszeniem ich do ponoszenia większych kosztów na własne leczenie. Dotychczas nie jest znany w Polsce przypadek spowodowania zagrożenia życia lub śmierci przez wykwalifikowanego fizjoterapeutę. W dodatku według badań amerykańskich i holenderskich na bardzo dużej populacji, prawie 90 % pacjentów zgłasza się do fizjoterapeutów z postawionym przez lekarza rozpoznaniem. Dzieje się tak w krajach, w których pacjenci mają prawo i przywilej zgłaszać się do fizjoterapeuty bez jakiegokolwiek skierowania lub rozpoznania lekarskiego.
3. W przypadku przyjęcia wnioskowanej Ustawy o zmianie ustawy o zawodzie fizjoterapeuty, w związku z brakiem rejestru fizjoterapeutów, Sejm RP bierze na siebie odpowiedzialność za przedłużenie o dwa lata patologii związanej w możliwością świadczenia usług fizjoterapeutycznych i ewentualne naruszanie zdrowia i zagrażanie życiu pacjentów w Polsce przez niepowołanych do tego pseudo-specjalistów. To oni są rzeczywistym zagrożeniem życia i zdrowia Polaków, a nie fizjoterapeuci!!!
4. Niezgodna z prawdą jest argumentacja podawana w uzasadnieniu, że Ustawa o zawodzie fizjoterapeuty jest wbrew powszechnie przyjętym w Europie standardom medycznym. W ponad 20 krajach europejskich umożliwiono obywatelom bezpośredni dostęp do fizjoterapeuty bez jakiegokolwiek skierowania od innych zawodów medycznych. Pierwszym z nich była Wielka Brytania, już w 1978 roku. We wszystkich tych krajach obniżyły się natychmiast wydatki na rehabilitację, która stała się także bardziej efektywna, a pacjent szybciej otrzymuje właściwe leczenie. W niektórych krajach tylko w ramach uspołecznionej opieki medycznej chory może korzystać z usług fizjoterapeuty na podstawie skierowania. W żadnym kraju fizjoterapeuta nie pracuje na podstawie zlecania konkretnych zabiegów przez przedstawicieli innych grup medycznych tylko planuje je samodzielnie! Bezpośredni kontakt z fizjoterapeutą jest możliwy poza Europą. Rząd i Parlament Australii już w roku 1976 przyznały obywatelom Australii możliwość zgłaszania się do fizjoterapeuty bez skierowania lekarskiego, a w USA w roku 1979, ponieważ nagminnym stawało się coraz częstsze pomijanie fizjoterapii w procesie leczenia chorych i opóźnianie włączania fizjoterapii. W Polsce obraz jest w tej chwili podobny, chociaż żyjemy 40 lat później!!!
5. Kłamstwem jest stwierdzenie, że zabiegi fizjoterapeutyczne są „jedynie elementem procesu rehabilitacji”. Według Światowej Organizacji Zdrowia i aktualnych przepisów NFZ (Patrz katalog ICD-9) procedury fizjoterapeutyczne stanowią ponad 90% wszystkich procedur rehabilitacji leczniczej. Zdecydowana większość środków wydawanych przez NFZ na rehabilitację medyczną wydatkowanych jest właśnie na fizjoterapię!!!
6. Fałszywa jest także informacja, że kompetencje fizjoterapeutów są powieleniem kompetencji lekarzy specjalistów. Argument wykorzystany w uzasadnieniu świadczy o głębokiej niewiedzy wnioskującej grupy posłów. Kompetencje fizjoterapeutów są jedynie komplementarne do kompetencji lekarskich. Szanujemy lekarzy, cenimy ich wiedzę oraz umiejętności i nie wyobrażamy sobie leczenia pacjentów bez współpracy z lekarzami. Fizjoterapeuta nie zajmuje się diagnostyką lekarską. Domeną pracy fizjoterapeuty jest tylko ocena funkcji narządu ruchu i badanie ograniczeń aktywności pacjenta z tego wynikających. W programie kształcenia fizjoterapeutów znajdują się przedmioty, takie jak kinezjologia, biomechanika, patobiomechanika lub diagnostyka funkcjonalna i planowanie rehabilitacji, które nie pojawiają się w programach kształcenia innych zawodów medycznych. Tylko fizjoterapeuci przygotowani są należycie do planowania i realizacji procedur fizjoterapeutycznych.
7. Nieprawdą jest jakoby wejście w życie obecnej Ustawy "pociągnęło znaczne skutki finansowe dla budżetu Państwa". Ustawa była "a priori" tworzona jako akt prawny nie pociągający za sobą żadnych znacznych skutków finansowych, co umieszczono wyraźnie w komentarzach prawnych, a przede wszystkim w przewidywanych skutkach finansowych do Ustawy. Dziwi, że wnioskujący o zmianę ustawy nie zadali sobie nawet trudy na przeczytanie uzasadnienia. Odwrotnie, wejście w życie obecnej Ustawy w dniu 31 maja 2016 roku natychmiast obniży koszty leczenia i podniesie bezpieczeństwo chorych.

Środowisko fizjoterapeutów ma wiele pomysłów na wprowadzenie korzystnych zmian w systemie usług medycznych oraz wdrożenie programów profilaktycznych. Dziwny i niezrozumiały jest fakt, że w obecnych czasach, w których co kilka minut w mediach pojawia się reklama leków przeciwbólowych stosowanych bez recepty, fizjoterapeutom w Polsce ogranicza się możliwość wprowadzania działań zdrowotnych, prozdrowotnych i profilaktycznych korzystnych dla społeczeństwa.

W związku z powyższym informujemy, że 12 lutego 2016 roku w Urzędzie m. st. Warszawy zostało złożone oficjalne zawiadomienie o planowanym zgromadzeniu publicznym, w który udział wezmą fizjoterapeuci i pacjenci.

Ustawę w obecnym kształcie poparło ponad 100 organizacji pacjentów, tysiące pacjentów, kilkadziesiąt fundacji, kilkunastu konsultantów krajowych w różnych specjalnościach lekarskich, kilkudziesięciu kierowników klinik i profesorów medycyny, wielu lekarzy, urzędników państwowych, naukowcy, świat kultury, sportowcy (w tym Kadry Narodowe piłki nożnej, siatkówki, skoków narciarskich i ich trenerzy) oraz całe środowisko 70 tysięcy fizjoterapeutów.