Przerywany post czy ograniczenie kalorii - co jest lepsze dla utraty wagi?

Najnowsze badania wskazują, że okresowy post wcale nie jest lepszy, niż ograniczenie kalorii w przypadku chęci utraty wagi i jest w rzeczywistości mniej skuteczny w zmniejszaniu zawartości tkanki tłuszczowej. Naukowcy twierdzą, że włączenie aktywności fizycznej do diety z przerywanym postem może zoptymalizować utratę wagi.

Spis treści

1. Czym jest okresowy post?
2. Badania nad skutecznością przerywanego postu
3. Post i utrata wagi
4. Post wpływa na poziom energii

Czym jest okresowy post?

Okresowy post to ogólny termin odnoszący się do diet, ograniczających przyjmowanie posiłków w określonym czasie - post może trwać od kilku godzin do kilkunastu dni.

Wyniki badań dowodzą, że okresowy post może pomóc w zmniejszeniu masy ciała, ciśnienia krwi czy poziomu cholesterolu.

Badania nad skutecznością przerywanego postu

Naukowcy z Uniwersytetu w Bath w Wielkiej Brytanii kierowali niedawno międzynarodową współpracą między instytucjami badawczymi w Wielkiej Brytanii, Szwajcarii i Tajwanie, aby przeprowadzić badanie dotyczące konkretnych skutków przerywanego postu.

Odkrycia zespołu sugerują, że stosowanie na zmianę głodówki co drugi dzień oraz ograniczenie spożycia kalorii są podobnie skuteczne w utracie wagi.

Jednakże, podczas gdy utrata masy ciała spowodowana codziennym ograniczeniem spożycia kalorii pochodziła głównie z redukcji tkanki tłuszczowej, w przypadku osób poszczących tylko połowa całkowitej utraty wagi pochodziła z tkanki tłuszczowej. Druga połowa pochodziła z masy beztłuszczowej.

Post i utrata wagi

W badaniu udział wzięło 36 szczupłych, zdrowych dorosłych osób w Wielkiej Brytanii. Naukowcy monitorowali ich podstawową dietę i aktywność fizyczną przez 4 tygodnie. Następnie losowo przydzielono uczestników do jednej z trzech grup po 12 osób.

Uczestnicy pierwszej grupy - z ograniczeniami przyjmowanych kalorii - spożywali codziennie 75% normalnego spożycia energii.

Druga grupa stosowała dwie metody odchudzania: post i ograniczenie kalorii. Pościli co drugi dzień i spożywali 150% swojego normalnego spożycia kalorii w dni jedzenia.

Osoby z trzecia grupy pościły co drugi dzień i spożywali 200% ich regularnego spożycia kalorii w dni jedzenia.

Grupy poszczące nie spożywały składników odżywczych dostarczających energię podczas okresów postu.

Uczestnicy przeszli różne testy laboratoryjne przed i po 3-tygodniowej interwencji. Monitorowano również dietę i poziom aktywności fizycznej uczestników oraz pobierano próbki tkanki tłuszczowej od niektórych osób.

Osoby na diecie ograniczającej energię straciły średnio 1,91 kilograma (kg) pod koniec okresu badania. Tymczasem osoby poszczące z ograniczeniem energetycznym straciły średnio 1,60 kg, a osoby poszczące bez ograniczenia energetycznego straciły średnio 0,52 kg.

Post wpływa na poziom energii

Naukowcy twierdzą, że różnica w masie ciała między grupami ograniczania kalorii może częściowo wynikać ze zmniejszenia natężenia aktywności fizycznej, a tym samym utraty energii na produkcję ciepła u osób, które pościły.

Naukowcy zauważyli również, że wszystkie grupy straciły podobny poziom tłuszczu trzewnego w okresie badania. Tłuszcz trzewny to tłuszcz, który organizm gromadzi wokół brzucha i jest powiązany z cukrzycą typu 2 i chorobami serca.

Naukowcy doszli do wniosku, że zmniejszona aktywność fizyczna podczas postu o zmniejszonej kaloryczności może ograniczyć utratę wagi i że ludzie powinni włączyć aktywność fizyczną do diety na czczo naprzemiennie, aby uzyskać najlepsze wyniki odchudzania.

Marcelina Dzięciołowska