Przełomowa pigułka na raka płuc dostępna w kolejnym kraju. Jak działa?

Sotorasib – lek celowany okrzyknięty największym przełomem od dziesięcioleci w leczeniu niedrobnokomórkowego raka płuca – dostępny jest dla kolejnych pacjentów chorujących na ten typ nowotworu. Tym razem możliwości leczenia nim zyskali chorzy w Wielkiej Brytanii. Na czym polega fenomen tej terapii i jacy chorzy mogą z niej skorzystać?

O substancji czynnej sotorasib zrobiło się głośno już jakiś czas temu, kiedy badania kliniczne pokazały, że jest ona w stanie skutecznie leczyć osoby, dla których nie widziano już nadziei – pacjentów chorych na niedrobnokomórkowego raka płuca z mutacją w genie KRAS. To osoby, które zachorowały na raka płuca, mimo że nie palą papierosów.

Mutacja w genie KRAS a rak płuca

U osób zdrowych gen KRAS kontroluje białka uczestniczące w normalnych procesach wzrostu komórek. Gdy jednak dojdzie do jego mutacji, białka te mogą nakazać komórkom niekontrolowany wzrost, co doprowadza do rozwoju raka płuca niezwykle trudnego do leczenia.

Sotorasib blokuje działanie białek, co pozwala znacząco spowolnić, a nawet zatrzymać postęp choroby. Przyjmowany doustnie, zmniejsza – jak udowodniono – guzy u ponad połowy pacjentów z zaawansowanym rakiem płuca, którego przyczyną nie jest palenie papierosów (stosowane dotąd metody jego leczenia odnosiły skutek tylko u około 10 proc. chorych).

I, jak stwierdził w wypowiedzi dla Daily Mail prof. Charles Swanton, ekspert w dziedzinie genetyki i raka płuca z Instytutu Cricka w Londynie, jednym z najbardziej ekscytujących odkryć w dziedzinie raka płuca od 20 lat.

Czym jest sotorasib i jak jest stosowany?

Sotorasib to inhibitor GTPazy RAZ. To pierwsza i jak dotąd jedyna zarejestrowana terapia celowana, w której wskazaniem są guzy lite z mutacją w genie KRAS (mutacje G12C w tym genie stanowią ok. 13 proc. mutacji, do jakich dochodzi w niedobnokomórkowym raku płuca).

Terapię tę wcześniej zatwierdziła już w trybie przyspieszonym FDA – Amerykańska Agencja ds. Żywności i Leków, a także Komisja Europejska (lek zawierający tę substancję czynną otrzymał warunkowe pozwolenie na dopuszczenie do obrotu w celu leczenia dorosłych pacjentów z zaawansowanym niedrobnokomórkowym rakiem płuca (NSCLC) i mutacją KRAS G12C, u których doszło do progresji po co najmniej jednej poprzedniej linii leczenia systemowego).

Lek podawany jest doustnie (zalecana dawka wynosił 960 mg raz na dobę, z posiłkiem lub bez). Najczęstsze działanie niepożądane, dotyczące mniej niż 20 proc. pacjentów, jakie obserwowano w badaniach to biegunka, bóle mięśniowo-szkieletowe, zmęczenie, nudności, kaszel i hepatotoksyczność.

Z kolei najczęstsze nieprawidłowości notowane w badaniach laboratoryjnych to zmniejszenie stężenia hemoglobiny i zmniejszenie liczby limfocytów, a także m.in. mniejsze stężenie wapnia i sodu, a także wyższa aktywność fosfatazy alkalicznej, aminotransferazy asparaginianowej oraz aminotransferazy alaninowej.

Katarzyna Hubicz