Otyłość zwiększa ryzyko tego typu zgonów? Naukowcy przedstawili niepokojące dane

BMI powyżej normy to ważny sygnał ostrzegawczy. Okazuje się, że nadwaga i otyłość to główna przyczyna rozwoju chorób sercowo-naczyniowych. Nadmierna waga zwiększa również prawdopodobieństwo wystąpienia groźnych indycentów, które mogą w efekcie doprowadzić do przedwczesnej śmierci. Co odkryły nowe badania?

Globalny kryzys

W ciągu ostatnich 40 lat częstotliwość występowania otyłości wzrosła ponad dwukrotnie, obecnie dotykając ponad miliard ludzi. Nadmierną wagę uznano nie tylko za stan prowadzący do wielu przewlekłych schorzeń, ale także za jednostkę chorobową, która pogarsza jakość i skraca długość życia.

Oświadczenie zaprezentowane na Kongresie ESC i opublikowane w czasopismach European Heart Journal oraz European Journal of Preventive Cardiology zestawia dowody dotyczące przyczyn otyłości oraz jej wpływu na ryzyko sercowo-naczyniowe, choroby serca i leczenie pacjentów.

Zdaniem profesor Emeline Van Craenenbroeck, współprzewodniczącej ds. oświadczenia konsensusu w Szpitalu Uniwersyteckim w Antwerpii w Belgii, aż 67,5 proc. zgonów związanych z wysokim wskaźnikiem masy ciała (BMI) można przypisać chorobie sercowo-naczyniowej.

Mimo związku między otyłością a licznymi schorzeniami, takimi jak miażdżyca, niewydolność serca, zakrzepica, arytmia czy nagła śmierć sercowa, zwykle nadmierna waga nie jest odpowiednio leczona w porównaniu z innymi modyfikowalnymi czynnikami ryzyka.

Wzajemne powiązania otyłości, cukrzycy i nadciśnienia tętniczego

Oświadczenie Konsensusu zwraca uwagę, że otyłość przyczynia się do rozwoju cukrzycy typu 2, dyslipidemii, nadciśnienia tętniczego, chorób sercowo-naczyniowych, niewydolności serca, arytmii i choroby zakrzepowo-zatorowej.

Około 80-85 proc. pacjentów z cukrzycą typu 2 cierpi na nadwagę lub otyłość, osoby ze zbyt wysokim BMI są niemal trzy razy bardziej narażone na rozwój cukrzycy w porównaniu do osób o prawidłowej masie ciała (20 proc. do 7,3 proc.).

U pacjentów ze zdiagnozowaną cukrzycą schudnięcie przyniosło pozytywne efekty w zakresie kontroli glikemii, a nawet remisję do stanu bezcukrzycowego. Uważa się, że wysokie BMI odpowiada za 78 proc. ryzyka nadciśnienia u mężczyzn i 65 proc. ryzyka u kobiet w wieku 20-49 lat.

Oświadczenie Konsensusu koncentruje się również na różnych aspektach leczenia otyłości. Kluczowym zaleceniem jest codzienne osiąganie deficytu energetycznego 500-750 kcal/dzień i wdrożenie regularnej aktywności fizycznej. Uznano także, że długoterminowe efekty i utrzymanie skuteczności leków odchudzających wymaga dalszych badań.

Dodatkowo naukowcy zwrócili uwagę na fakt, że zmniejszenie masy ciała o 5-10 proc. jest możliwe dzięki różnym podejściom żywieniowym i multidyscyplinarnym, ale utrzymanie efektów to duże wyzwanie.

Paula Komendarczuk