Nie żyje ceniony lekarz. Dr Mieczysław Buczkowski zmarł w wieku 102 lat

W wieku 102 lat zmarł doktor Mieczysław Buczkowski, specjalista chorób wewnętrznych, ceniony wykładowca akademicki i bohater Powstania Warszawskiego, uhonorowany Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski. Smutną wiadomość przekazała fundacja BohaterON, znana z działalności edukacyjnej w zakresie historii oraz Śląska Izba Lekarska w Katowicach.

Z głębokim żalem przyjęliśmy informację, że w nocy z 4 na 5 lutego 2025 r., przeżywszy 101 lat, zmarł śp. dr n. med. Mieczysław Buczkowski ps. "Buk". Rodzinie i Najbliższym składamy wyrazy głębokiego współczucia oraz najszczersze kondolencje

– poinformowała Śląska Izba Lekarska w Katowicach.

Mieczysław Antoni Buczkowski - lekarz i bohater Powstania Warszawskiego

Mieczysław Antoni Buczkowski urodził się 13 kwietnia 1923 roku. Gdy wybuchła II wojna światowa, był jeszcze uczniem. Maturę zdał w 1940 roku, ucząc się na tajnych kompletach.

Przez krótki czas pracował w aptece, w 1941 roku rozpoczął naukę w prywatnej szkole zawodowej, która w rzeczywistości była przykrywką dla uniwersytetu i wydziału lekarskiego.

Jak wynika z relacji zgromadzonych w Archiwum Historii Mówionej Muzeum Powstania Warszawskiego, wszystko rozsypało się, gdy jedna ze studentek zdradziła, że w rzeczywistości uczą się medycyny. Dr Buczkowskiemu udało się jednak zdobyć dokumenty potwierdzające, że jest potrzebny jako sanitariusz.

Służył jako żołnierz II Obwodu „Żywiciel” Warszawskiego Okręgu Armii Krajowej, pełniąc funkcję młodszego lekarza w szpitalu przy klasztorze sióstr Zmartwychwstanek na warszawskim Żoliborzu.

Jego studia polegały też na praktycznej nauce – spędzał czas na różnych oddziałach i w szpitalach, gdzie zgłębiał wiedzę medyczną. Pod koniec lipca 1944 roku został zaprzysiężony i otrzymał pseudonim „Buk”.

24 sierpnia 1944 roku został ciężko ranny podczas bombardowania szpitala. Mimo to zdołał samodzielnie wydostać się na zewnątrz i pomóc jednej z sanitariuszek.

We wrześniu 1944 roku zachorował na czerwonkę (zakaźna choroba przewodu pokarmowego, jednym z jej charakterystycznych objawów jest krwista biegunka). Wówczas trafił do szpitala, gdzie opiekowała się nim matka. Kiedy powstanie upadło, został przewieziony do obozu przejściowego w Pruszkowie. Dzięki zaangażowaniu pielęgniarek i sfałszowanemu zaświadczeniu został uznany za chorego i uniknął wywózki do Niemiec.

Po wojnie poświęcił się medycynie

Kiedy wojna się zakończyła, dr Buczkowski kontynuował studia medyczne, które ostatecznie ukończył na Uniwersytecie Warszawskim w 1947 roku. Jego kariera lekarska rozpoczęła się w Zabrzu pod okiem prof. Witolda Zahorskiego. W 1949 roku powołano go do służby wojskowej, gdzie zdobył specjalizację z chorób wewnętrznych oraz organizacji służby zdrowia.

Po latach służby wojskowej wrócił do pracy naukowej i klinicznej. Pracował na Śląsku, początkowo jako adiunkt Kliniki Chorób Wewnętrznych Śląskiej Akademii Medycznej w Zabrzu, a potem jako ordynator Oddziału Chorób Wewnętrznych Szpitala Miejskiego nr 1 w Gliwicach. 

Za swoje zasługi otrzymał w 2022 roku Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski.