"Na sygnale", odc. 694: Student zaczął wymiotować krwią. Ratownicy podejrzewają egzotyczną gorączkę

W najnowszym odcinku serialu „Na sygnale” ratownicy muszą zmierzyć się z niepokojącym przypadkiem. Student z tajemniczą infekcją trafia pod ich opiekę, a sprawa szybko nabiera tempa. Lekarze zaczynają podejrzewać, że może chodzić o coś więcej niż pojedynczy przypadek. Czy jest ryzyko wystąpienia epidemii?

"Na sygnale", odc. 694: Tajemnicza infekcja i podejrzenie epidemii

„Na sygnale” to serial, który przedstawia codzienną pracę zespołu ratowników medycznych, mierzących się z dramatycznymi i pełnymi napięcia sytuacjami. W każdym odcinku pojawiają się nowe historie, w których bohaterowie stają przed koniecznością podejmowania trudnych decyzji, by ratować ludzkie życie.

W odcinku 694 (premiera 24 marca, poniedziałek 21:55) emocje sięgają zenitu. Britney ponownie pełni dyżur razem z Alkiem, a ich wspólna praca nie umyka uwadze paparazzi, którzy bacznie śledzą ich każdy ruch, co dodatkowo komplikuje sytuację. Tymczasem Lisicki wraz ze swoją ekipą udaje się do domu pewnego mężczyzny, który zdaniem jego żony symuluje chorobę z powodu lenistwa.

W życiu doktora Banacha również nie brakuje emocji - w jego domu zjawia się Luigi, który rozpaczliwie szuka Anny i syna. Sytuacja szybko staje się napięta, zwłaszcza gdy ratownicy otrzymują wezwanie do nagłego zdarzenia właśnie na adres Anny i Wiktora.

Jednak najbardziej niepokojącym i dramatycznym przypadkiem tego odcinka okazuje się interwencja u młodego studenta, który niedawno wrócił z Afryki i zaczyna wymiotować krwią. Klis, obawiając się najgorszego scenariusza, czyli groźnej gorączki krwotocznej, decyduje się ogłosić kwarantannę, stawiając zespół w obliczu poważnego zagrożenia epidemiologicznego.

Pełne streszczenie odcinka 694 dostępne na stronie eska.pl. 

Co to jest gorączka krwotoczna?

Gorączka krwotoczna to grupa poważnych i potencjalnie śmiertelnych chorób wirusowych, które charakteryzują się uszkodzeniem naczyń krwionośnych i zaburzeniami krzepnięcia, które zwiększają ryzyko wystąpienia krwotoku.

Są najczęściej wywoływane przez wirusy RNA z kilku rodzin: Arenaviridae, Bunyaviridae, Filoviridae i Flaviviridae. Do najbardziej znanych i niebezpiecznych postaci gorączek krwotocznych należą m.in. wirus Ebola, Marburg, Lassa, denga oraz wirus żółtej gorączki.

Choroby te występują głównie w Afryce Subsaharyjskiej, Azji, Ameryce Południowej i Środkowej, a także w niektórych regionach Europy Wschodniej. Zakażenie może nastąpić poprzez kontakt z krwią lub płynami ustrojowymi, drogą kropelkową, a także w wyniku ugryzienia przez owada (np. komara w przypadku dengi).

Według danych Centers for Disease Control and Prevention (CDC) gorączki krwotoczne są klasyfikowane jako choroby o wysokim potencjale epidemicznym i znajdują się na liście patogenów kategorii A, co oznacza, że mogą być wykorzystane jako broń biologiczna.

CDC podkreśla, że niektóre typy gorączek egzotycznych, takie jak zakażenie wirusem Ebola, charakteryzują się śmiertelnością na poziomie 50-90 proc., w zależności od szczepu i warunków leczenia.

Objawy gorączki krwotocznej

Objawy gorączki krwotocznej mogą różnić się w zależności od konkretnego wirusa, ale początkowo przypominają grypę. Typowe symptomy to:

• wysoka gorączka,
• silny, pulsujący ból w okolicy czoła i skroni,
• osłabienie, które nasila się w miarę postępu choroby,
• intensywne bóle mięśni i stawów,
• wodnista biegunka,
• silne bóle brzucha,
• wybroczyny (krwawe plamki na skórze),
• krwawienie z nosa, dziąseł lub przewodu pokarmowego,
• powstawanie siniaków przy minimalnym urazie.

Wymioty krwią (tzw. krwotok żołądkowo-jelitowy) pojawiają się, gdy wirus uszkadza naczynia krwionośne w układzie pokarmowym, świadczą zazwyczaj o zaawansowanej postaci choroby.

To nie tylko alarmujący sygnał, ale także bezpośrednie zagrożenie życia, które prowadzi do znacznej utraty krwi, spadku ciśnienia i wystąpienia wstrząsu. Dodatkowo krwawienie z przewodu pokarmowego może przyczyniać się do rozwoju innych komplikacji, takich jak niewydolność wątroby, nerek lub innych narządów.

W takich przypadkach choroba staje się jeszcze trudniejsza do opanowania i konieczne jest wdrożenie leczenia wspomagającego, aby zapobiec dalszym uszkodzeniom i poprawić funkcjonowanie organizmu.

Leczenie gorączki krwotocznej

Podstawą leczenia gorączki krwotocznej jest wspomaganie funkcji życiowych pacjenta, nawadnianie, uzupełnianie elektrolitów oraz kontrolowanie krwawień, które stanowią największe zagrożenie.

W zależności od specyfiki wirusa podaje się preparaty krwi, takie jak osocze, w celu uzupełnienia brakujących czynników krzepnięcia. Leczenie może obejmować również stosowanie terapii przeciwwirusowych, szczególnie w przypadkach zakażenia niektórymi patogenami, jak wirus Ebola.

Objawy, takie jak gorączka czy bóle mięśni wymagają leczenia objawowego, np. podawania leków przeciwgorączkowych i przeciwbólowych. Pacjenci muszą być poddani izolacji, postępowanie to jest kluczowe w zapobieganiu rozprzestrzeniania się choroby i przeciwdziałaniu wystąpienia epidemii.

Paula Komendarczuk