Masa urodzeniowa jest silnie związana z ryzykiem rozwoju cukrzycy typu 2 w wieku dorosłym

Podatność na cukrzycę typu 2 w ciągu całego życia jest określana przez czynniki ryzyka zarówno we wczesnym okresie życia, jak i w wieku dorosłym. Badania opublikowane w BMJ Open Diabetes Research & Care dowodzą, że masa urodzeniowa dziecka wynosząca 2,5 kg lub więcej ma znaczący wpływ na ryzyko rozwoju cukrzycy typu 2 w dorosłości. Wynika to z niższego stężenia insulinopodobnego czynnika wzrostu-1 (IGF-1) krążącego w krwiobiegu. IGF-1 to hormon podobny do insuliny. Wpływa on na wzrost dzieci i metabolizm osób dorosłych.

Aby dowiedzieć się, czy istnieje jakikolwiek związek między poziomem IGF-1 u dorosłych, masą urodzeniową i ryzykiem rozwoju cukrzycy typu 2, naukowcy przeanalizowali dane pochodzące od 112 736 kobiet i 68 354 mężczyzn biorących udział w brytyjskim badaniu Biobank.

Badania Biobank zostały przerowadzone w latach 2006–2010 na osobach wieku 37-73 lat. Miały one na celu wykazanie wpływu czynników genetycznych i stylu życia na rozwój różnego rodzaju chorób w wieku średnim i starczym.

Uczestnicy musieli podać informacje o swoim pochodzeniu i miejscu zamieszkania, a także uwzględnić swój styl życia i dietę. Pod uwagę brana była m.in. długość snu, stosowanie używek takich jak palenie papierosów, picie alkoholu oraz poziom aktywności fizycznej.

Istotne również było podanie masy urodzeniowej oraz trybu życia matki. W badaniu kluczową rolę odgrywały również wzrost, wiek, BMI, wymiary ciała oraz grubość fałdu skórnego.

Od uczestników pobrane zostały także próbki krwi, śliny i moczu. Zrobiono im badania krwi określające poziom cholesterolu, trójglicerydów i białka C-reaktywnego. Powtarzalne pomiary IGF-1 uzyskano od 17 699 osób.

Informacje o rozwoju cukrzycy typu 2 u tych osób uzyskano od uczestników badania, z historii medycznych pacjentów lub aktów zgonu.

Wnioski mówią same za siebie. W ciągu 10 lat cukrzyca typu 2 rozwinęła się u 3299 osób. Kluczowym czynnikiem okazał się poziom IGF-1 oraz wiek i pochodzenie uczestników.

Zaobserwowano zależność: im niższy poziom IGF-1, tym większe było ryzyko rozwoju cukrzycy typu 2.

Osoby z niższym poziomem IGF-1 były zazwyczaj starsze, wychowujące się na ubogich obszarach. Zwykle prowadziły one tryb życia sprzyjający rozwojowi tego rodzaju cukrzycy.

Na tę zależność znaczący wpływ miała także masa urodzeniowa. Rozwój cukrzycy typu 2 nastąpił u osób, których waga po urodzeniu wynosiła 2,5 kg lub więcej.

Czytaj też:

• Dieta w cukrzycy typu 2 - zasady, jadłospis
• Cukrzyca - przyczyny, objawy, leczenie
• Depresja sprzyja cukrzycy, a cukrzyca - depresji

Weronika Rumińska