Insulinooporność może wiązać się z wyższym ryzykiem depresji. Nowe ustalenia

Osoby z insulinoopornością mogą mieć wyższe ryzyko rozwoju depresji – sugerują naukowcy ze Stanford University School of Medicine w USA. Wyniki nowego badania opublikowano w The American Journal of Psychiatry.

Insulinooporność to stan, w którym organizm nie reaguje właściwie na insulinę. Z tego powodu trzustka produkuje jej więcej po to, by zredukować nadmiar krążącej we krwi glukozy. Insulinooporność może prowadzić do rozwoju cukrzycy typu 2 i, jak się okazuje, być może również do rozwoju depresji.

Związek między insulinoopornością a ryzykiem depresji zbadali naukowcy ze Stanford University School of Medicine. Na początku badania zebrali dane od 601 osób uczestniczących w innym, holenderskim badaniu nad depresją i lękiem (NESDA), w którym obserwowani byli przez okres 9 lat. Osoby te nie miały wcześniej potwierdzonej depresji ani lęku.

Naukowcy zbadali ich pod kątem depresji i innych zaburzeń psychicznych, pobrali próbki do badań w kierunku insulinooporności, zmierzyli parametry fizyczne, w tym obwody talii. Po dwóch lat ponownie przeprowadzili taką samą ocenę. Następnie po 4,6 i 9 latach od wstępnej oceny uczestnicy zostali poddani wnikliwej analizie psychiatrycznej.

Kryteria diagnozy klinicznej incydentów depresji oparto na standaryzowanym systemie klasyfikacji diagnozy zaburzeń psychicznych, badacze uwzględnili jednak kilka zmiennych, takich jak płeć i wiek, poziom wykształcenia, poziom aktywności fizycznej, palenie papierosów i picie alkoholu.

Analiza wykazała, że u osób, u których podczas wstępnej diagnozy potwierdzono insulinooporność, ryzyko depresji było wyższe, niż u pozostałych uczestników badania. Okazało się również, że osoby, u których w ciągu pierwszych dwóch lat obserwacji rozwinął się stan przedcukrzycowy, były ponad dwukrotnie bardziej narażone na depresję, niż te, które po 2 latach miały prawidłowy poziom glukozy we krwi.

Zdaniem samych badaczy badanie to miało jednak pewne ograniczenia – np. nie byli w stanie ocenić stopnia insulinooporności za pomocą metody euglikemicznej klamry metabolicznej. Dlatego konieczne są dalsze badania, które mogłyby potwierdzić uzyskany już wynik, dokładniej zbadać związek między stanem przedcukrzycowym a depresją, a także wyjaśnić, dlaczego oporność na insulinę może zwiększać ryzyko depresji i to, czy u osób chorych na depresję może wystąpić insulinooporność.

Katarzyna Hubicz