Eksperci: redukcja cukru w żywności może uratować prawie 500 tys. ludzi
Według badań opublikowanych w Circulation, zmniejszenie o 20 proc. cukru w żywności oraz o 40 proc. w napojach może zapobiec 490 tys. zgonom z powodu chorób układu krążenia. Redukcja wiązałaby się także ze znacznym obniżeniem zachorowań na choroby sercowo-naczyniowe i cukrzycę.
Ponad dwóch na pięciu dorosłych mieszkańców Stanów Zjednoczonych jest otyłych. Jedzenie bogate w cukier, czyli słodkie pokarmy oraz napoje mają ogromny wpływ na otyłość i choroby, które są z nią ściśle związane.
Naukowcy stworzyli model symulacyjny w celu oszacowania wpływu na gospodarkę, zdrowie i społeczeństwo polityki redukcji, którą zaproponowała amerykańska Krajowa Inicjatywa Redukcji Soli i Cukru (NSSRI). Model prowadzono na poziomie indywidualnym z uwzględnieniem prawdopodobieństwa zmiany stanu zdrowia u każdej osoby na podstawie różnych czynników ryzyka.
Dodatkowo model uwzględniał krajowe dane demograficzne i dietetyczne, schorzenia, które mają związek z cukrem oraz koszty związane z nową polityką i jej wpływem na zdrowie. Utworzono dzięki temu symulowaną, reprezentatywną populację USA. Obserwacje trwały do wieku 100 lat lub śmierci z zaznaczeniem roku 2019 jako momentu rozpoczęcia interwencji.
Uzyskane rezultaty poddano ocenie z perspektywy społeczeństwa oraz opieki zdrowotnej. Ekspertom udało się ustalić, że zmniejszenie ilości cukru w produktach spożywczych mogłoby zapobiec aż 2,48 milionom chorób sercowo-naczyniowych, takich jak zawały serca czy udary. Co więcej, można by uniknąć 490 tys. zgonów w wyniku schorzeń układu sercowo-naczyniowego oraz 750 tys. przypadków cukrzycy.
Według badaczy zmniejszenie ilości cukru w produktach spożywczych będzie miało większy wpływ na zdrowie Amerykanów niż inne podejmowane działania m.in. nałożenie podatku cukrowego, zakaz spożywania słodkich napojów w szkołach czy etykietowanie zawartości dodanego cukru.
Naukowcom udało się także ustalić, że udałoby się zaoszczędzić 160,88 miliarda dolarów kosztów netto w ciągu życia dorosłej populacji, a sama polityka okazała się opłacalna po 6 latach, a oszczędna stałaby się po upływie 9 lat. Zastosowanie rozwiązań, których celem byłaby redukcja cukru w żywności, przyczyniłaby się także do zmniejszenia dysproporcji wynikających z różnic u osób z niższym wykształceniem i dochodami, które spożywają największą ilość produktów w niego bogatych.
Autorzy badania mają nadzieję, że stworzony przez nich model posłuży krajowej polityce redukcji cukru w USA, jednak jak podkreślają, będzie to wymagało wsparcia i monitorowania przedsiębiorstw w dążeniu do osiągnięcia wyznaczonych celów, a także publicznego informowania o poczynionych postępach.
Polecany artykuł: