Dowiedziałaś się, że masz chorobę Leśniowskiego-Crohna? Zacznij od 3. zaleceń gastroenterologa

Choroba Leśniowskiego-Crohna to w dużej mierze problem wielu młodych ludzi i jest jednym z rodzajów nieswoistych zapalnych chorób jelit. Schorzenia nie da się wyleczyć, ale przy odpowiednim podejściu terapeutycznym można zminimalizować uciążliwość objawów i poprawić jakość życia.

Diagnoza: Choroba Leśniowskiego i co dalej?

Chorobie Leśniowskiego-Crohna towarzyszą biegunki, bóle brzucha, a także krew i śluz w stolcu. Choroba ta jednak nie dotyka wyłącznie jelit, ale atakuje również żołądek oraz przełyk, a w przypadku niektórych również i usta. Choroba Leśniowskiego-Crohna zaliczana jest do schorzeń o naturze przewlekłej, a objawy zależą od umiejscowienia stanów zapalnych. 

Gastroenterolożka, dr Asma Khapra wyjaśnia, że po otrzymaniu diagnozy należy wykonać kilka kluczowych kroków, aby poprawić jakość życia i nauczyć się na nowo funkcjonować wiedząc, że choroby nie da się wyleczyć. 

Po pierwsze kiedy dowiesz się, że masz chorobę Leśniowskiego-Crohna to poszukaj gastroenterologa, który specjalizuje się właśnie w chorobach zapalnych jelit. Choć każdy lekarz o tej specjalizacji zna problem, to jednak lekarze często dodatkowo wybierają ścieżkę, na której skupiają się w większym stopniu. 

Dzięki temu śledzą nowe informacje na temat dostępności leczenia, mogą zaproponować terapię biologiczną, czy precyzyjniej dopasować leki.

Czego nie wolno jeść czy chorobie Leśniowskiego-Crohna? Zadbaj o dietę

Drugą ważną kwestią jest dobór właściwej diety. W tym celu zwłaszcza na samym początku warto skonsultować się z dietetykiem klinicznym, ale uwaga należy szukać osoby specjalizującej się w chorobach jelit. Dzięki temu taka osoba jest w stanie dobrać odpowiednie składniki codziennego jadłospisu na każdym z etapów choroby. 

Specjaliści zalecają często dietę śródziemnomorską, która ceniona za przeciwzapalny charakter może przynieść ulgę. W chwilach zaostrzenia zaleca się natomiast tzw. dietę ubogoresztkową, a zatem gotowane warzywa, biały ryż, banany czy chude białko. Po ustąpieniu objawów dietetyk może stopniowo powracać do zbilansowanej diety, aby zredukować ryzyko wystąpienia niedoborów, co może nastąpić kiedy próbujemy samodzielnie wprowadzać kolejne produkty bez odpowiedniej wiedzy na ich temat.

Wbrew pozorom dieta w chorobie Leśniowskiego-Crohna jest bardzo ważna, ponieważ w przypadku zaostrzeń pacjent może wymagać komponowania posiłków tak, aby opierały się na naturalnych produktach, posiadając wiedzę co wolno, a co nie. Niektórzy nawet wymagają specjalnego żywienia dojelitowego lub dożylnego. 

Zrób badania i zapytaj o suplementy

Kiedy wybierzesz już swojego lekarza oraz dietetyka nawiąż z nimi stałą współpracę, dzięki której będziesz mógł monitorować stan zdrowia. Przypominamy, że choroby Leśniowskiego-Crohna nie da się wyleczyć. Dlatego istotna jest nie tylko świadomość i własna wiedza na temat schorzenia, ale także poddawanie się kontrolom i wykonywanie badań. 

Skutkiem zaostrzeń i przewlekłego charakteru choroby są często wspomniane wyżej niedobory, z powodu zaburzeń wchłaniania. A niektóre przyjmowane leki zwiększają ryzyko wystąpienia osteoporozy. Dlatego należy kontrolnie wykonywać takie badania krwi jak:

• poziom witaminy D,
• poziom witaminy B12,
• poziom ferrytyny,
• poziom żelaza,
• poziom kwasu foliowego.

Jeżeli wyniki wskażą na niedobory, dietetyk może wprowadzić indywidualną suplementację, a po uzyskanej poprawie stopniowo redukować dawki. Niedobory witaminy B12 nie tylko przyczyniają się do pogorszenia jakości skóry i włosów sprawiając, że częściej się przetłuszczają, ale przede wszystkim wiążą się z poważnymi konsekwencjami natury neurologicznej. Zbyt niski poziom żelaza i ferrytyny może znacznie obniżyć odporność, czy sprzyjać zaburzeniom nastroju.

Magdalena Siraga