215 zł miesięcznie dla jednej grupy chorych. Wystarczy spełnić prosty warunek
Światowa Organizacja Zdrowia szacuje, że ok. 280 mln ludzi choruje na depresję. Co więcej, każdego roku z jej powodu umiera ponad 700 tys. ludzi, a jeśli prognozy się sprawdzą, to w 2030 roku będzie to najczęściej występujące schorzenie na świecie. Niewiele osób wie, że w Polsce pod pewnymi warunkami można liczyć na dodatkowy zasiłek z tego tytułu. Od razu jednak należy zaznaczyć, że świadczenie to należy się wąskiej grupie.
![215 zł miesięcznie dla jednej grupy chorych. Wystarczy spełnić prosty warunek](https://cdn.galleries.smcloud.net/t/galleries/gf-5s4Q-4Kdj-uQmF_215-zl-miesiecznie-dla-jednej-grupy-chorych-wystarczy-spelnic-prosty-warunek-664x442.jpg)
Jak wynika ze statystyk publikowanych przez Narodowy Fundusz Zdrowia, w Polsce na depresję choruje ok. 1,2 mln osób. Niemniej dane te mogą być mocno niedoszacowane, ponieważ wiele osób decyduje się na skorzystanie z pomocy w prywatnych gabinetach. Stąd docelowe wartości mogą być znacznie większe.
Zasiłek na depresję 2025. Kto dostanie pieniądze?
Jeżeli ktoś postanowił szukać pomocy na NFZ, to dane ukazują, że tylko w 2023 roku pacjentom z rozpoznaniem depresji jako głównym lub współistniejącym schorzeniem udzielono niezbędnych świadczeń 809 tys. osobom. Najczęściej do gabinetów trafiali chorzy w wieku od 65 do 74 roku życia. Część z nich mogła nie wiedzieć, że mają prawo ubiegać się o zasiłek.
Wspomniana pomoc finansowa nie jest przeznaczona dla każdej osoby borykającej się z depresją, a i jej wysokość jest symboliczna. Chodzi bowiem o zasiłek pielęgnacyjny, którego wartość w 2025 roku wynosi 215,84 zł. Niewiele, a w dodatku przyznawany jest pod pewnymi warunkami i tylko określonej grupie. Jak informuje Dziennik Gazeta Prawna, aby chory na depresję mógł ubiegać się o zasiłek, musi spełniać poniższe kryteria.
- posiadają orzeczenie o znacznym stopniu niepełnosprawności,
- lub umiarkowanym, jeżeli depresję stwierdzono przed ukończeniem 21 lat.
A zatem widać jak mocno ograniczona jest ta pomoc i tak naprawdę wystarczy zachorować w niewłaściwym momencie, by nie podlegać już wspomnianym warunkom. Jednym słowem oznacza to, że chorzy na depresję są uprawnieni do otrzymania 215 złotych miesięcznie, jeżeli choroba na trwałe uniemożliwia lub w znacznym stopniu ogranicza ich samodzielność. Stąd konieczny jest nadzór lub stała opieka. Trudno jednak wyobrazić sobie, żeby wspomniana suma mogła cokolwiek uregulować.
Dlaczego depresja uprawnia do zasiłku pielęgnacyjnego?
Przede wszystkim musimy mieć świadomość, że depresja jest poważnym zaburzeniem psychicznym. Nie chodzi wyłącznie o obniżenie nastroju, to często bardzo mylące uproszczenie, które sprawia, że ostatecznie choroba ta bywa trywializowana.
Prawda jest jednak taka, że tego rodzaju schorzenie uniemożliwia nawet zmianę pozycji w łóżku. Nie ma mowy o planowaniu, czy realizacji codziennych czynności. Pacjenci tracą często zdolności umysłowe, poznawcze, które dotąd przysparzały im dumy i satysfakcji.
Depresja jest niczym próżnia, do której trafia chory. Nie interesuje go otaczający świat. Wszelkie dotychczasowe wartości tracą sens i wartość. Towarzyszy im wyłącznie psychiczny, egzystencjonalny ból. Dlatego na kolejnym etapie choroby pojawiają się myśli samobójcze.
Nierzadko wśród pacjentów występuje również somatyzacja, czyli dolegliwości fizyczne takie jak bóle głowy, wymioty, biegunka, zaburzenia snu, zaburzenia łaknienia etc. Jednym słowem chorując na depresję, możemy ubiegać się o wydanie orzeczenie o umiarkowanym lub znacznym stopniu niepełnosprawności. To z kolei uprawnia nas do otrzymania wspomnianego zasiłku pielęgnacyjnego.
Jak otrzymać zasiłek pielęgnacyjny dla chorych na depresję?
Choć wspomniana kwota jest skandalicznie niska, to jednak jeżeli chcemy ubiegać się o zasiłek pielęgnacyjny dla chorych na depresję, należy postępować zgodnie z instrukcją poniżej.
Pamiętaj jednak, że musisz posiadać wspomniane orzeczenie o niepełnosprawności. Może być ono wydane na czas określony, a zatem zasiłek pielęgnacyjny zostanie przyznany tylko do daty, do której obowiązuje orzeczenie Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.
Jeśli posiadasz już orzeczenie to, w celu otrzymania zasiłku musisz przede wszystkim złożyć wniosek. Możesz to zrobić w konkretnej placówce ZUS lub w formie elektronicznej. Do wniosku należy załączyć:
- wydane orzeczenie o stopniu niepełnosprawności,
- zaświadczenie lekarskie o stanie zdrowia,
- dokument tożsamości (dowód, paszport).
Zdarza się, że ZUS prosi o załączenie dodatkowej dokumentacji medycznej potwierdzającej historię choroby. Dlatego pamiętaj, aby mieć przy sobie wszelkie niezbędne zaświadczenia, czy kopie od lekarza psychiatry zaświadczające o prowadzonym leczeniu.
Kto nie otrzyma zasiłku na depresję?
Dziennik Gazeta Prawna przypomina, że nawet jeżeli posiadasz orzeczenie o niepełnosprawności, to nie znaczy, że zawsze możesz ubiegać się o zasiłek na depresję. Przede wszystkim wyklucza się osoby, które pobierają dodatek pielęgnacyjny (emeryci i renciści). Poza tym zasiłku nie otrzyma również osoba, która przebywa w całodobowej placówce opiekuńczej lub pobiera podobne świadczenie za granicą.
Jak zachoruje się osoba w depresji? Maska
Jak już wspomnieliśmy, główną cechą depresji jest obniżenie nastroju, zaburzenia apetytu, brak zainteresowania dotychczasowymi sprawami, nadmierna senność, lub bezsenność. Niemniej należy pamiętać, że bardzo często można spotkać osoby, które na pozór wyglądają na zdrowe. Naszą uwagę powinna zatem zwrócić nie tylko niechęć i niemoc do wykonywania codziennych czynności, ale również nieoczekiwana zmiana zachowania.
Osoby z depresją, które nie chcą zwracać na siebie uwagi innych, tworzą różne maski. Choć wewnątrz rozdziera je ból, mogą stać się bardziej aktywne niż wcześniej. Zamiast unikać ludzi, będą nadwyraz wesołe, towarzyskie, głośne. Jakby na siłę próbują pokazać, że są szczęśliwi, a prawda jest zupełnie inna.
Nierzadko spotyka się przypadki kiedy chory wziął udział w zabawie tanecznej, czy spotkał się ze znajomymi a tego samego dnia, wieczorem popełnił samobójstwo. Dlatego tak ważna jest czujność. I kiedy zauważymy, że bliska nam osoba zaczyna zachowywać się inaczej niż do tej pory, nie wypytujmy jej, czy coś się stało. Istnieje ogromna szansa na to, że nas wyśmieje, zaneguje swoją chorobę.
Dużo lepszym rozwiązaniem jest danie takiemu człowiekowi poczucia, że może nam zaufać. Stąd jeśli coś nas zaniepokoi, czasem wystarczy powiedzieć: Mam wrażenie, że coś cię gryzie, choć może się mylę. Pamiętaj, że zawsze chętnie cię wysłucham i nie będę oceniać. Gdybyś czegoś potrzebował/a to jestem.
Ważne jest, aby dać takiej osobie poczucie, że ktoś ją dostrzega, ceni, troszczy się, chce być obecny, jest tu i teraz. Niezmiernie istotne jest wypowiadanie takich słów gdzieś w ustronnym i cichym miejscu. Należy patrzeć tej osobie w oczy z troską i mówić ciepłym i delikatnym głosem.
Wtedy często spada maska i chory zaczyna się otwierać, a jeśli nie zrobi tego od razu, to zyskuje poczucie, że jest ktoś, kto zauważył, że ma problem i jest realna szansa na to, że choć może dopiero po pewnym czasie, to jednak zwróci się do nas po pomoc.
Jeśli sam jesteś osobą, która boryka się z kryzysem psychicznym, skorzystaj z pomocy specjalistów. Po drugiej stronie słuchawki czekają na ciebie osoby, które dodadzą ci sił i wskażą co robić dalej, by życie przestało tak mocno przygniatać i abyś odzyskał dobre samopoczucie.
- Całodobowa Linia Wsparcia 800 70 2222
- Telefon Zaufania dla Dzieci i Młodzieży - czynny codziennie od 12:00 do 22:00: 116 111
- Telefon Zaufania Fundacji Twarze Depresji - czynny we wtorki i środy w godzinach od 8:00 do 11:00: 22 290 44 42
- Telefon zaufania dla osób starszych – czynny w poniedziałek, środę i czwartek w godzinach 17.00 – 20.00: 22 635 09 54
- Bezpłatny Kryzysowy Telefon zaufania dla dorosłych w kryzysie emocjonalnym, czynny w godzinach 14.00 – 22.00 przez 7 dni w tygodniu: 116 123