OTYŁOŚĆ: nasze dzieci jedzą za dużo!

Grube dzieci często mają grubych rodziców. Albo takich, którzy nieustannie walczą z nadwagą i stosują różne diety. Odziedziczyły skłonność do tycia? Najprawdopodobniej nie, tylko też uwielbiają słodycze i nie lubią gimnastyki, a ich dieta pozostawia wiele do życzenia.

Spis treści

1. Otyłość - problem dotyczący coraz młodszych
2. Ponad 30 proc. małych dzieci ma nieprawidłową masę ciała
3. Unikaj popełniania błędów dietetycznych
4. Zdrowa dieta i ruch - najlepsza profilaktyka otyłości
5. Jak odchudzać dzieci

Instynkt nakarmienia to jednocześnie piękne i straszne przyzwyczajenie - mówi profesor Tomasz Romer, endokrynolog z Centrum Zdrowia Dziecka w Warszawie. Matki, babcie odejmą sobie jedzenie od ust, byleby tylko nakarmić dziecko. Jeśli same są głodne, to gest porywający. Ale jeśli na siłę wpychają pokarm w dziecko najedzone, bo wydaje im się, że tak trzeba, to taka troska jest przesadna.

W karmieniu, tak jak we wszystkim, potrzebny jest umiar. Profesor przypomina, że najczęściej jemy około 30 proc. więcej niż jest w stanie zużyć (spalić) nasz organizm.

A dzieje się tak choćby dlatego, że nasze życie staje się coraz bardziej wygodne, w wielu czynnościach zastępują nas urządzenia i maszyny i nie musimy wydatkować z siebie tyle energii co kilkadziesiąt lat temu. Nasz wygląd zależy od stylu życia. Niemowlęta są tego świetnym przykładem.

Najczęściej pulchne, bo niewiele się ruszają, dopiero kiedy zaczynają raczkować – w dziewiątym, dziesiątym miesiącu życia – powoli tracą wałeczki tłuszczu. Dwu-, trzylatki stają się szczupłe, bo w tym wieku trudno usiedzieć na miejscu. Tylko niektóre, najczęściej przekarmiane przez rodziców, rosną z nadwagą.

Otyłość - problem dotyczący coraz młodszych

Statystyki są alarmujące - 1/3 niemowląt i małych dzieci ma nieprawidłową masę ciała i ten odsetek nie spada, 30 proc. pierwszoklasistów ma nadwagę lub otyłość, wśród nastolatków jest to ok. 20 proc.

Lekarze przestrzegają, że lepiej zapobiegać otyłości niż z nią walczyć. – Organizm broni się przez zrzuceniem każdego kilograma – tłumaczy prof. Romer. Unikajmy więc zbędnych kilogramów, gdy jesteśmy szczupli! Jeśli sprawę przegapiliśmy i teraz musimy dziecko odchudzić, pamiętajmy, by nie była to żadna dieta cud. – Ma ono otrzymywać takie samo jedzenie jak do tej pory, tylko mniej kaloryczne, a więc przede wszystkim zawierające mniej tłuszczu i słodyczy – mówi prof. Romer. – Po kilku miesiącach zeszczupleje. Nie może gwałtownie schudnąć, bo szybko rośnie. Dorośli muszą zadbać o to, by przez jakiś czas ich latorośl utrzymała ciężar ciała na tym samym poziomie – dodaje endokrynolog. Ważne jest też, by odchudzanie nie stało się przyczyną dodatkowego stresu: – Dziecku nadal jedzenie powinno się kojarzyć z przyjemnością, a nie z wyrzeczeniami – podpowiada prof. Romer.

Źródło: Lifestyle.newseria.pl

Ponad 30 proc. małych dzieci ma nieprawidłową masę ciała

Zdrowa dieta i ruch - najlepsza profilaktyka otyłości

Warto pamiętać, że jesteśmy przykładem dla swoich dzieci. Kiedy patrzą na nas wciśniętych w kanapę przed telewizorem lub ochoczo zasiadających do zbyt obfitych posiłków, nie uwierzą, że najlepszym sposobem spędzania czasu jest ruch. Jeśli więc chcemy zmienić przyzwyczajenia związane ze stylem życia naszego dziecka, nie wystarczy dbać tylko o jego jedzenie. Należy mu zapewnić dużo ruchu, i to już od najmłodszych lat. I tu znów potrzebny jest umiar: wybierajmy sporty, które nie obciążają organizmu, lecz wspomagają naturalny rozwój. 

– Powinniśmy słuchać, co mówią dzieci. Jeśli twierdzą, że są najedzone, uwierzmy im. Nie ma powodu, by w to wątpić. Chyba że są ewidentnie chore. Jeśli zapewniają, że jazda na nartach nie sprawia im przyjemności, nie tłumaczmy, że jest to sport coraz bardziej popularny i powinny umieć utrzymywać się na deskach tak samo jak grać w tenisa ziemnego. Dlaczego? Bo my mamy takie marzenia? A może dzieci wolą ping-ponga?

– Profesor Tomasz Romer przestrzega również przed zrywami: raz w stronę diety, kiedy indziej w stronę sportowego stylu życia. Nie bagatelizujmy otyłości dzieci, ale też nie czyńmy z niej największego problemu. Niekiedy rodzice najpierw przekarmiają latorośle, a potem wyolbrzymiają ich nadwagę, jakby liczba kilogramów świadczyła o wartości dziecka. Dziecko żywione zdrowo, zgodnie z zasadami dietetyki, rozwija się prawidłowo zarówno pod względem fizycznym, jak i psychicznym (intelektualnie, emocjonalnie). Emanuje radością życia, jest ruchliwe, wesołe, uśmiechnięte, ciekawe otoczenia, chłonące nową wiedzę.

miesięcznik "Zdrowie"