TALASOTERAPIA - morska kuracja

Chłodne kąpiele w wodzie morskiej hartują i wzmacniają naturalne mechanizmy obronne organizmu. Leczenie morzem - morskim klimatem i wodą - to talasoterapia. Pobyt w nadmorskim uzdrowisku to najprzyjemniejsza terapia!

Po grecku thalassa oznacza morze, a talasoterapia jest leczeniem za pomocą czynników związanych z morzem: klimatu, wody morskiej – kąpieli i inhalacji. Talasoterapia prowadzona w sposób kontrolowany przez lekarzy jest dobrym sposobem przyśpieszenia odnowy biologicznej.

Dla powietrza nadmorskiego charakterystyczne są rozdrobnione kropelki wody morskiej – aerozol występuje w strefie przybrzeżnej szerokości 2 km. Sprzyja on oczyszczeniu dróg oddechowych – upłynnia lepki śluz zalegający w nich, zwiększa odkrztuszanie, pobudza ruch rzęsek. Przebywanie na plaży w ciągu dnia jest wskazane w chorobach układu oddechowego, w tym astmie oskrzelowej. Zasady dawkowania kąpieli powietrznych są inne w czasie pogody i w niepogodę. Gdy jest ładnie, należy przestrzegać ogólnych zasad jak przy opalaniu. W czasie niepogody zaczyna się od spacerów trwających godzinę, codziennie wydłużając czas o 10 minut, tak by po 13 dniach spacer trwał 3 godziny dziennie.

Sprzyja on nawilżeniu dróg oddechowych, nie tylko w wyniku działania aerozolu, ale także odkładania się na błonach śluzowych dróg oddechowych skroplonej pary wodnej wydychanej z płuc.

Kąpiele w wodzie morskiej są częścią talasoterapii. Te w Bałtyku są zabiegiem wodoleczniczym z grupy zimnych zabiegów o największej sile działania bodźcowego (temperatura nie przekracza 17°C). Przy tej temperaturze szybciej u osób szczupłych, a wolniej u otyłych następuje wychłodzenie organizmu. Nierozważne dawkowanie kąpieli prowadzi nie do zahartowania organizmu, tylko do obniżenia odporności (może pojawić się np.  opryszczka wargowa). Wskazane jest zażywanie kilku krótkich kąpieli. Potem należy rozgrzać ciało, np. biegając albo wykonując gimnastykę. W miarę aklimatyzacji zwiększa się tolerancja zimna. Przy właściwym dawkowaniu kąpieli morskich mogą być one przydatne w leczeniu przewlekłego nieżytu oskrzeli, niskiego ciśnienia krwi oraz niektórych chorób skóry.

Stan zahartowania organizmu osiąga się dopiero po 3–4-tygodniowej kuracji. Podczas aklimatyzacji mogą pojawić się okresy gorszego samopoczucia, bezsenności, niepokoju, a nawet zaostrzenia objawów chorobowych. Są to objawy tzw. odczynu uzdrowiskowego. Najlepiej je przeczekać. Jeśli są bardzo dokuczliwe, można je łagodzić, sięgając np. po ziołowe środki uspokajające.

miesięcznik "Zdrowie"